یادداشت علی قاسمی 🇵🇸 🇮🇷

        همین اول حرف آخر را بگویم:👇
«این کتاب ارزش خواندن ندارد»

کتابی که مدنظر شما بزرگواران است کتابیست در حوزه انگیزشی و جزء پرفروش‌ترین کتاب‌های ایران و جهان به شمار می‌آید. 

خواننده گرامی میداند که فروش بالا لزوما به معنای کیفیت بالا نبوده و چه بسا کتاب‌هایی که صرفا با هدف کسب درآمد بیشتر به چاپ و به فروش می‌رسند.

 کتاب حاضر نیز با اینکه از حق بی‌ بهره نیست و تکیه‌ی زیادی بر سپردن کارها به خدا و تفکر مثبت و ... دارد اما در تفسیر این سخنان دارای اشکالات زیادی بوده و سخنان عجیب و دور از واقعی مطرح میکند. فی المثل در جایی از کتاب میگوید: «اعتقاد شخصی من این است که آسانترین راه واگذاری مسئولیت به خداوند است.» خواننده محترم می‌داند که در این عالَم قانون اسباب و مسببات حاکم است و حکمت خداوند بر این قرار بوده تا هر جریانی که در این عالم اتفاق می‌افتد در چهارچوب سیستم اسباب و مسببات صورت پذیرید. خداوند بر طبق همین سیستم  انسان را دارای اختیار خلق کرده و به او نقش مهمی در ساخت سرنوشتش داده است. انسان از جانب خداوند مسئول است تا بیندیشد و درست عمل کند و به سمت تکامل تلاش نماید پس نمی‌تواند دست روی دست گذاشته تا برایش پیشرفتی به وجود آمده یا مشکل از سد راهش برداشته شود. او نمی‌تواند مسئولیت خودش را به خداوند تفویض کند  هرچند میتواند از خداوند کمک بگیرد و کمک کردن غیر از سپردن مسئولیت به خدا می‌باشد.
اشکال دیگر این کتاب این است که در موارد بسیاری به جای حل مسئله، دست به پاکسازی صورت مسئله می‌زند. نویسنده در جایی از کتابش می‌گوید:  «اگر کسی بدهکار است و یا از دیگران طلبی دارد این مسئله مبیّن آن است که اعتقاد به بدهی در ذهن نیمه هشیارش نقش بسته است.» حال راهکار نویسنده چیست؟ 
میگوید: «برای تغییر این وضعیت باید اعتقاد به بدهی را بی اثر کرد.» به همین راحتی! و به زنی که از مردی بابت طلبش گلایه مند بود توصیه میکند تا این عبارات را با خود بگوید: «بدهی را قبول ندارم. زیرا با ذهن الهی در تعارض است. هیچکس به من بدهکار نیست. همه‌ی حسابها پاک است...»

اینها دو اشکال عمده بر این کتاب و امثال این کتاب می‌باشد. البته اشکالات دیگری نیز وجود داشته که به همین مقدار بسنده می‌کنم و با توجه به اشکالات متعدد و غیرعلمی بودن مباحث، این کتاب را جزء کتاب‌های #زرد دسته بندی میکنم. 

در آخر از خواننده گرامی عاجزانه تمنا دارم  بر روی این گزاره که میگوید: «هر کتابی به یکبار خواندنش می ارزد» خط بطلان بکشد چراکه درست است بالاخره هر کتابی ممکن است بهره ای از حق را دارا باشد اما آنچه مهم است این است که کتابی که ضررش از نفعش بیشتر باشد در روحیه انسان تاثیر نامناسب گذاشته و او را از علم و واقعیت دور و حتی میتواند موجبات انحراف او را فراهم سازد و فرضا هیچ تاثیر منفی هم نگذارد همین‌که وقت انسان را باطل کرده و او را از کتابهای خوب و علمی محروم می‌سازد کافیست تا از مطالعه‌ی این کتابها اجتناب کند. 

 #هر_کتابی_را_نخوانیم 
#کتاب_خوب_بخوانیم