یادداشت asal

        این کتابو چهار سال پیش از یه دوستی هدیه گرفتم و حس می‌کنم باید همون موقع می‌خوندمش؛ شاید اون موقع بیشتر باهاش ارتباط می‌گرفتم.

داستان درباره‌ی دوتا بچه‌ی دبیرستانیه که عاشق هم میشن و هر کدوم مشکلات خانوادگی خودشونو دارن. ایده قشنگ بود و نویسنده می‌خواست به موضوعات مهمی بپردازه، ولی روند داستان خیلی کند بود و اون چیزی که باید بشه، نشده بود. نه هیجانی، نه کششی، نه داستان جالبی. من حتی زورم میومد ادامش بدم چون چیزی نداشت که نگهم داره.

می‌دونم عاشقانه‌ها معمولاً آرومن، ولی فرق هست بین یه ریتم آرومِ لطیف و یه داستان بی‌جون. این کتاب حتی نتونست اون شیمی بین کارکترا رو درست برسونه.

راستشو بخواید خیلی ناراحت شدم چون دلم می‌خواست بقیه‌ی کتابای نویسنده رو هم بخونم. اما بعد از این تجربه، خیلی بعیده سمت بقیه‌ی کتاب‌هاش برم.