یادداشت مریم شفیق

        اخیراً یادداشتی بر گزارش پیشرفت یکی از کاربران بهخوان، در اعتراض به عشق ورزی عجیب و غریب روسی دیدم (نام این کتاب را هم ذکر کرده بودند) و حق را تا حدی به ایشان دادم.
چرا جناب تولستوی، بعد از به تصویر کشیدن سعادت زناشویی واقعی در زندگی پی یر و ناتاشا (جنگ و صلح) باید چنین کتابی بنویسد؟
آیا پس از گذر عمر، دچار نا امیدی از سعادت زناشویی شده بود یا صرفاً تضاد شخصیتی و اختلاف سن شدید کاراکتر های کتاب، به چشمش نمی آمد؟
ترجیح میدهم تصور کنم دلیل دوم، صحیح است و سعادت زناشویی را همچنان در زندگی دلپذیر و غیر کلیشه‌ای ناتاشا و پی یر ببینم. نوعی زندگی زناشویی که در آن؛ پس از گذشت چند سال، بقدری همدلی و هماهنگی بین زن و مرد برقرار می شود که منجر به شکل گیری تله پاتی می گردد.
پ ن : از دلایل مخالفتم با صحت مطالب این کتاب، نگفتن "دوستت دارم" توسط نقش اول مرد است با این تصور که گفتن این جمله چیزی را تغییر نمی دهد. ولی به گفته‌ی پیامبر اکرم، جمله‌ی "دوستت دارم" از طرف مرد هرگز از قلب زن بیرون نمی رود پس کاریست لازم و قطعاً موجب تغییر!