یادداشت فاطمه عباسی

        ﷽
قهرمان‌های این کتاب جفت جفت هستند؛ تنها نیستند؛
سرداران فاتح که فقط خون می‌ریزند و خانواده ندارند، نیستند؛
حواسشان به همسرانشان هست و به وقتش کمک می‌گیرند.
همسرانشان در حرمسراها عزلت نگزیده اند؛
هم نسل خوبی تربیت می‌کنند هم به تربیت جامعه توجه دارند؛
برنامه‌ریزی می‌کنند و آموزش می‌دهند و مردانشان را به معراج می‌فرستند.

نقش زن در این کتاب مثل برخی کتب نیست که زن فلان پادشاه درگیر فکر پسر یک پادشاه دیگر است یا مثلا شاهد خاله زنک بازی های درباری نیستیم. فرهنگ اسلامی-ایرانی از داستان می‌بارد و هویت عمیقی به شما تزریق می‌کند. از این میان تفسیر زن الگو که در این کتاب نقش شده بود برایم جذاب‌تر بود.

(مجازی)