یادداشت امیرحسین چمن

        یک خرده اطلاعات‌دهی مصنوعی بود، و یکهو مقادیر زیادی اطلاعات در چند دیالوگ پایانی وارد شد بدون اینکه پروتاگونیست بتواند کار ویژه‌ای بکند، به‌علاوه که منطق قبلی دیالوگ‌های کاووس را که درواقع خیالات شوکا بود به هم می‌زد (تبدیلش کرد به توضیح وقایع). میزانسن خاصی نداشت، به‌درد نمایش رادیویی می‌خورد. 
ولی دیالوگ‌هاش جالب بود.
درنهایت بدنبود، باتوجه به اینکه رفته‌بودم ارزونترین نمایشنامه رو برای متروخونی بردارم.