یادداشت منتظر 🇵🇸
4 ساعت پیش
این کتاب جزو بهترین ها بود. این رمان، رمانی روانشناسی بود. داستان ماجرای خانواده ی مردی است به نام «فیودور پاوولیچ کارامازوف» که سه پسر دارد: دیمتری، ایوان و آلیوشا ( البته پسر نامشروع دیگری هم دارد که به عنوان خدمتکار نزد او زندگی میکند) . فیودور پاوولیچ مردی هوسباز و مفسد است که کودکان خود را پس از مرگ مادرانشان رها کرده است و آنها نزد خانواده های مادری خود رشدمیابند. ولی در بزرگسالی در کنار پدرشان میآیند. باید بگویم که داستان بسیار زیبا، دقیق و غیر منتظره است ( هرچند بسیار بسیار آرام پبش میرود) یکی از بهترین ویژگی هایش این بود که هیچ شخصیتی را رها نمیکرد و همه ی شخصیت ها تاثیر مهمی در داستان داشتند. حتی شخصیت هایی را که در اویل کتاب معرفی کرده و خواننده فراموش کرده را در پایان دوباره به کار میگرد. پیشنهادش میکنم. پ. ن: با وجود اینکه خواندنش سخت بود اما واقعا پیشنهادش میکنم پ. ن۲: فکر نمیکردم بتونم بخونمش حالا هدف بعدیم جنگ و صلحه
(0/1000)
نظرات
4 ساعت پیش
راستش من این کتاب را نخوندم یک کتاب بودمال قبل از انقلاب با ترجمه ی مشفق همدانی که من خوندمش. و باید بگم نصف سختی خوندنش برای ترجمه اش بود
0
مینا
4 ساعت پیش
0