یادداشت میم صالحی فر

        از اونجا که کتاب مقصد انهدام رو دوست داشتم، سراغ کتاب دیگری  از این نویسنده آمدم و بدون توجه به تعداد صفحاتش! شروعش کردم.
تا ۶۰ درصد کتاب نا امید شده بودم  و می‌گفتم دیگ نویسنده چیز بیشتری برای گفتن نداره و توی این کتاب فقط جای شخصیت‌های اصلی کتاب قبلی رو عوض کرده. اما از اونجا به بعد غافلگیری‌های جذاب و غیر منتظره و شاید شوکه کننده‌ای پیش آمدن که نظرم تغییر کرد و تا اخر یک نفس خواندم.
خیلی جاها از شخصیت اصلی یعنی خانم لورا موریس و اینکه همه  چیز به کام و خواستش جلو می‌رفت کفری و شاکی می‌شدم اما می‌دونم که لورا خانم تا مدت‌ها در ذهنم باقی می‌مونه، اون هم به عنوان یک شخصیت به شدت پیچیده، متفاوت و عجیب، شخصیتی که ممکنه ما هم باهاش برخورد داشته باشیم اما به ظاهرش اعتماد کنیم و به دنبالش آسیب ببینیم.
شما هم بخوانید و نظرتون رو بگین.