یادداشت فاطمه خوران🇮🇷🇵🇸

        سیزدهمین کتاب ۱۴۰۳

بسم الله الرحمن الرحیم 
یادداشت نوشتن برای این کتاب واقعا برام چالش برانگیز بود چون نمی‌شه یا نمی‌تونم در موردش یه نظر کلی بنویسم و باید جز به جزءش رو تشریح کنم
۱. اول از ظاهر شروع می‌کنم:
کیفیت جلد و کاغذای کتاب واقعا عالیه، طراحی جلد هم بشدت قشنگه، در حالی که قیمت فوق العاده پایینی داره.
۲. ترجمه:
ترجمه خوب و روون بود و مترجم به خوبی از پس اسم ها و زبان های مختلف حیوانات براومده بود
۳. داستان:
داستان خوب و پرفراز و نشیب بود و نمی‌شد حدس زد که اتفاق بعدی چیه. محور اصلی داستان تقابل خیر و شر بود و عنصر خاکستری تقریبا وجود نداشت. داستان اما چند تا مشکل داشت. اول تغییر جومونگ وار شخصیت اصلی کتاب (ماتیاس) از یه پسر دست و پا چلفتی به یه قهرمان بود و بعدی خواب های ماتیاس و کلونی بود که میزان شهودش دیگه زیادی بالا بود. بعدی مارتین دلاور بود. قهرمان باستانی دژ که به طرز معجزه آسایی از آینده و ماتیاس خبر داشت و ماتیاس هم باز به طرز معجزه آسایی حتی از لحاظ قیافه هم شبیهش بود. این موارد از نظر منی که اواخر دهه سوم زندگیمم واقعا غیرمنطقی بود ولی خب باید اینو در نظر بگیریم کتاب برای کودک و نوجوان نوشته شده، نه من و هم سن و سال های من.
۴. شیوه روایت داستان:
ما تو کتاب با یه روایت دانای کل نامحدود طرفیم یعنی داستان مدام از این شخصیت به اون شخصیت میپره و کار همه رو به ما نشون میده. متاسفانه نویسنده به هیچ وجه اجازه نمیده معمایی تو ذهن خواننده شکل بگیره و تلاش کنه حدس بزنه و سریع همه اطلاعات رو میذاره تو کف دست خواننده و تمام هیجانی که باید داستان در شخص بوجود بیاره رو تو نطفه خفه میکنه😐 بنظرم این بزرگترین و اصلی ترین اشکال داستانه. اگه این مورد نبود قطعا داستان بشدت هیجان انگیز و جذاب می‌شد ولی حیف💔
۴. توصیف فضا و محاوره ها:
توصیفات کتاب قشنگ و به اندازه بود. من از توصیف فضا خوشم نمیاد ولی توصیفات این کتاب رو دوست داشتم ولی محاوره ها ساده و تا حدودی بچگانه بود که اینم به همون رده سنی کتاب برمی‌گرده
۵. میزان خشونت:
زیاد بود. به فضای جنگی کتاب میخورد ولی به محاوره ها و برخوردهای ساده کتاب نمی‌خورد. منظورم از برخوردهای ساده اینه که تو کتاب دو نیروی خیر و شر داریم و از نیروهای خاکستری خبری نیست و در کمال سادگی خیر خیر رو پیدا میکنه و شر شر رو و این در حالیه که میزان مرگ و میرها زیاده و شیوه مردن هم شامل له شدن و سوختن با آب جوش و سوراخ سوراخ شدن با تیر و... است

خلاصه کنم بنظرم این کتاب برای رده سنی ۱۰ تا ۱۶ سال کتاب مناسبیه و می‌تونن ازش لذت ببرن و مثل من با این اشکالات فنی کتاب درگیر نشن

پ.ن: دلیل اینکه به این کتاب علاقمند شدم کارتونش بود که تو بچگیم میدیدم. انقدر جذاب بود که حاضر نبودم حتی یه قسمتش رو از دست بدم ولی کتابش قطعا مناسب سن من نبود
پ.ن: جلدای بعدی رو میخونم؟ قطعا. با وجود تمام این ایرادهایی که گرفتم من از خوندن این کتاب لذت بردم. همونطور که گفتم داستان پر فراز و نشیبه و شاید اون اشکالات هم تو جلدهای بعدی برطرف شه هر چند نشد هم نشد عیبی نداره