یادداشت وایولت

        بسم الله الرحمن الرحیم 

با توجه به نیمه‌کاره موندن چهارتا از کتاب ایرانی‌هایی که شروع کردم(شامل افسانه مورالو/ آرتمیس، رویایی به وسعت دریا/ دسیسه عاشقانه یک/ سرگذشت دایانا یک) وب‌گرد سه احتمالا بشه نهمین کتاب ایرانی که امسال  تمام کردم. (یادداشت‌های دو جلد قبلی هنگامی نوشته شدن که وایولت در یادداشت نوشتن تازه‌کار بود، فرصت شود ویرایش می‌کنم!)

خب اول بجای بررسی جزئی میرم سراغ یه بررسی کلی. من عملا از اردیبهشت تا هفته پیش که کتاب رو خریدم، داشتم برای این کتاب بال بال می‌زدم که یعنی خیلی منتظر بودم به دستم برسه. حالا از شانس سیاهم دقیقا دو روز بعد اینکه کتاب رو شروع کردم نسخه صوتیش اومد تو کتابراه. 
همونطور که ملاحظه می‌فرمایید، من به این جلد امتیاز سه و نیم دادم اونم به زورررر، چرا؟ آهان! چون من هنوز به درجه‌ای نرسیدم که بگم وب‌گرد ارزش خوندن نداشت و امتیاز سه، برای کتابایی که احتمال اینکه از خوندنش پشیمون باشم وجود داره. حقیقتش وقتی این جلد رو خوندم احساس کردم این کتاب رو معین فرد به قصد سرگرمی نوشته. من می‌دونم که نویسنده‌ها کلی سناریو می‌نویسن و بعد گلچین می‌کنن و بهترین‌هاش رو برای انتشار تو کتاب نگه می‌دارن. وقتی میگم انگار کتاب برای نویسنده سرگرمی بوده، یعنی گاها به من حس یادداشت‌هایی رو داد که نویسنده به شکل هدفمند ننوشته، صرفا سناریو‌های ذهنشه، چیزی که داخل جلد اول حتی یک لحظه هم حسش نکردم!
درسته که هدف اصلی نوشتن وب‌گرد نشون دادن سبک زندگی کروم‌ها بود، ولی به این معنی نیست که باید پردازشش ساده گرفته بشه!
پ.ن:کروم‌ها شخصیت‌هایی هستن که معین فرد توی جهان داستان‌ سقوط مرگبار خلق کرد و برای اینکه نمی‌تونست تو اون مجموعه کامل بهشون بپردازه، اقدام کرد به نوشتن وب‌گرد.

البته زود قضاوت نکنید! در ادامه بهتر توضیح میدم...

سبک پردازش:
خب هیچکس حق نداره منکر این بشه که هر کتابی در بعضی زمینه‌ها باید با حجم و تعداد صفحاتش سنجیده بشه. تمام کتاب‌های وب‌گرد تقریبا دویست صفحه هستن و درحالی که مجموعه دیگه نویسنده، یعنی مجموعه سقوط مرگبار، همه کتاب‌هاش خیلی قطورن و حتی جلد سه و چهار دو بخشی شده! پس همین الان شما می‌تونید نتیجه بگیرید که به احتمال خیلی بالا معین فرد نویسنده‌ایه که به جزئیات اهمیت میده. برای کتاب‌های طولانی پردازش به نکات کوچیک می‌تونه خیلی تاثیرگذار باشه، البته ممکنه تاثیر عکس هم بده و خواننده رو خسته کنه، ولی داخل کتاب کوتاه شرایط نسبتا حساس‌تره. 
داخل جلد سوم وب‌گرد همین اتفاق افتاده، حجم کتاب کمه و بازم خیلی از بخش‌های کتاب صرف جزییاتی شدن که ممکنه خواننده ازشون استقبال نکنه، البته این جزئیات کاملا اضافی هم نیستن( تو بخش شخصیت پردازی توضیح میدم) ولی خب زیادی باعث به وجود اومدن جنبه روزمرگی در کتاب شدن. آقای معین فرد نویسنده زرنگیه! تلاش کرده با معما‌های بی‌جواب، دزد و پلیس‌بازی، ورود شخصیت‌های مرموز و استفاده از شخصیت‌های گنگ قدیمی(مثل میرنا) خواننده رو تا پایان همراه خودش بکشه. ولی نویسنده‌های گنگ پرداز باید بدونن که مشتاق نگه داشتن خواننده از یه جایی به بعد آسیب‌زاست! اطلاعاتی که درباره خانواده راگ به ما داده شده هنوز خیلی ناقصه! گنگ‌پردازی به داستان هیجان میده، ولی وقتی از حدش بگذره خواننده رو کلافه میکنه. داخل این جلد متاسفانه خلاف جلد یک، بخش بزرگی از تلاش‌های آقای معین فرد بی‌نتیجه مونده.

روایت:
روایت کل مجموعه وب‌گرد تا این جلد توسط شخصیت راگ بوده. خب راگ به عنوان یه پسر روستایی که الان یهو درگیر خیلی ماجرا‌ها شده میتونه راوی جالبی باشه، نمی‌تونم هم بگم از اینکه تنها یک راوی داشت کلافه شدم. چون شخصیت راگ به عنوان راوی شخصیت نسبتا به طرفیه، یعنی شخصیت‌های دیگه رو خیلی قضاوت نمیکنه و این باعث میشه من مجبور نباشم حرفای راگ رو قبول کنم. در کل از اینکه راگ راوی بود احساس رضایت داشتم و بنظرم سبک روایت راگ خیلی خوب تفاوت شخصیت واقعیش و شخصیت بیرونیش رو به تصویر کشیده بود.

توصیفات:
من می‌تونم کتابای معین فرد رو صرفا بخاطر توصیفاتش بخونم! ماشالله واقعا! انصافا اگه بگن "دوست داری توی توصیفات به پای کی برسی؟" جواب من معین فرده! واقعا از توصیفات راجب احساسات راگ، دیدش به دنیا، خاطره‌هاش با مادرش و غیره لذت برم و همچنان بعد انتشار یادداشت قراره به بریده کردن‌شون ادامه بدم🤌🏻🤌🏻🤣🤣 خوبیش هم این بود که توصیفات به قدری زیاد نبودن که آدم کلافه بشه.

شخصیت پردازی:
داخل این جلد بیشتر با شخصیت‌ها خو گرفتم. بالا بود گفتم وب‌گرد حالت بعضی جاهاش خیلی روزمره‌ست؟ مربوط به همین بخشه. راگ، رادی و گلارین شخصیت‌هایی نیستن که از تو فضا اومده باشن! اونا سه تا جوون بیست ساله هستن که باید عین بقیه برای ورود به دانشگاهی که می‌خوان زور بزنن. یعنی ما از جلد اول تا الان درگیر پذیرش گرفتن این سه تا بودیم😂😂😂 در عین حال که درگیر معما‌ها و خطرات اطرافن، عین نوجوون‌های معمولی وقت دارن خودشون رو با خوردن یه قهوه آروم کنن. وقت دارن که بجز برنامه ریختن بشینن یکم هم رو دلداری بدن و باهم از حسرت‌ها و آرزوهاشون حرف بزنن. این موضوع باعث شد حس کنم منم جزئی از اونام و این خوبه. یه جاهایی همراه با شخصیت‌ها حرص خوردم، خجالت کشیدم، خندیدم و ناامید شدم...
داخل این جلد بیشتر با روی واقعی شخصیت راگ روبرو هستیم:مهربون، اخلاق‌مدار، صادق، بی‌شیله پیله! نکته قشنگش اینجاست که معین فرد از خلق همچین شخصیتی به عنوان نقش اصلی تو دوره‌ای که شخصیت های دارک مد هستن احساس ترس نکرده. من نمی‌تونم راگ رو به این خاطر سرزنش کنم که خودخواه نیست و براش اخلاق مهمتر از سود خودشه! آره این افراد تو جامعه اذیت میشن همونطور که راگ اذیت میشه، ولی بازم حداقل وجدان خودشون راحته! شاید خیلیا بگن راگ شخصیت ضعیفیه، ولی خب من با این مخالفم. آدمی که جرات داره دیگران رو حتی به قیمت در خطر بودن خودش نجات بده، شاید از نظر دیگران احمق باشه، ولی برای من اون فرد در نوع خودش قویه. ولی انصافا چرا توصیف چهره این بشر تو کتاب نیست؟؟؟؟
درباره رادی: خب رادی شخصیتی نیست که بتونم خیلی راجبش بنویسم، ساده‌ست و من منتظرم عمق بیشتری پیدا کنه. چیزی بیشتر از یه رفیق همیشه پایه و ماجراجو که دوست داره خودش رو به بقول راگ "اندیشمند مجلس" نشون بده.
ولی برای شخصیت گلارین... راستش این شخصیت یکم بی‌ثباته، یعنی دقیقا لحظه‌هایی که من می‌گفتم داره عین یه آدم عادی و مهربون رفتار می‌کنه، یهو باز گلارین از اون وجه خودخواه و پرخاشگری که داشت رونمایی می‌کرد. انصافا راگ حق داشت که تو جلد یک چون اسمش رو نمی‌دونست، دختر نفرت انگیز خطابش می‌کرد🤣🤣 ظاهرا گلارین فقط گاها اونم با افراد خیلی صمیمی رفتار عادی و دوستانه داره...
ولی درباره گذشته هر سه شخصیت خیلی کنجکاوم خصوصا راگ و گلارین که من شدیدا شیپ‌شون می‌کنم و ظاهرا معین فرد هم توی این جلد در تلاش بوده که این دو نفر رو مکمل جلوه بده. البته از حق نگذریم معین فرد دیگه داره زیادی منو برای کشف گذشته راگ منتظر می‌ذاره. بین شخصیت‌های مکمل هم بی‌شک منتظر حضور قوی از بانو میرنا و استاد فرکس(بین خانم‌ها) و استاد والدیگ و اراس(بین آقایون) هستم. 

چیدمان بندی کتاب:
کلا فصل‌های کتاب وب‌گرد هم مثل خود کتاب کوتاهن و این در اکثر مواقع مورد پسند منه. ولی خیلی از فصل‌های این کتاب ما درگیر مسائل خیلی ساده بودیم و بجز استرس‌های راگ، اصلا من یادم نبود یه معما‌هایی اون پشت هست! بنظرم این موضوع بیشتر از هیجان انگیز کردن کتاب، به شخصیت راگ ضربه میزد، ولی خب بازم چیدمان بندی کتاب خوب بود، اما نه به اندازه جلد اول و دوم.

پایان بندی:
راستش پایان این جلد یکم کلیشه‌ای و قابل حدس بود، البته بازم حدس من کامل درست از آب درنیومد، نقش دوتا شخصیت رو من کاملا برعکس حدس زدم. ولی خب شکر خدا تونست منو جذب کنه که جلد چهار هم بخرم(البته کو تا بیاد؟!)

حالا آقا بیاید فارغ از این سرتیتر‌هایی که زدم یه چیزی بگم. این جلد پر از سوتی بود! فرهنگ و جو غالب بر جهان وب‌گرد مثل شیوه زندگی غربیه، ولی بعضی جاها من خیلیییی ناگهانی یهو یه سری مسائل می‌دیدم که احساس ایرانی بودن می‌کردم! مثلا زمانی که استاد ریسی اومد درباره قوانین ازدواج بگه، عملا قوانین و عرف ازدواج تو ایران رو ارائه داد! یا مثلا رادی یجا خیلی ناگهانی به ضحاک اشاره کرد(تو جلد دوم بود این یکی البته) یه چندتا مورد دیگه‌هم هست که الان به ذهنم نمیاد.  ولی یکی دیگه از سوتی‌های کتاب اینه که یجا راگ با وینا حرف میزنه، درحالی که نباید اینکار رو بکنه! از نظر قانونی راگ اصلا تو موسسه نبود. به علاوه برخی از جاهای کتاب جوری درباره گلارین صحبت شده که انگار کنار راگ نشسته! درحالی که این دو نفر توی یک بدن هستن! 

جمع بندی: 
در کل از خوندنش پشیمون نیستم، حتی میشه گفت ناراحتم که تا جلد بعدی باید با فضای موسسه و سبک زندگی کروم‌ها خداحافظی کنم، اما جلد سه به اندازه یک و دو قوی نبود. امید باشد که در جلد چهار قلم آقای معین فرد باز جون بگیره!