یادداشت 🎭 محمد رضا خطیب 🎬

        النگوی عشق !

روس ها یک بار دیگه منو شگفت زده کردن. در عجبم که هر بار یک اثر روسی میخونم حتی از یک نویسنده نسبتا گمنام ولی باز هم با یک اثر جذاب رو به رو میشم...

فکر میکردم این نویسنده دیگه حتما خیلی کارش خوب نباشه اما خوندنش واقعا منو متعجب کرد. 

کتاب با مقدمه مترجم درجه یکش ، حمیدرضا آتش برآب شروع میشه که بر خلاف بقیه مقدمه هاش خیلی طولانی و عمیق نیست و فقط به معرفی نویسنده اکتفا کرده.  

در بخش بعدی داستان که خیلی هم طولانی نیست شروع میشه. طبق معمول رمان های روسی با یک خونه ساحلی ( به جای ییلاقی ) رو به رو میشیم و یک زوج پولدار و مهمون های تیپ روسی ای که در بقیه رمان هاشون به کرات دیدیم...

در ادامه بانوی اول خونه ، نامه ای دریافت میکنه همراه با یک النگوی یاقوت . در نامه یک فرد بیگانه که گویی ۹ ساله داره سایه به سایه خانوم خونه میاد و بهش ابراز علاقه میکنه ، اینبار هم ابراز علاقه زیادی کرده ... 

داستان درباره عشقه ... واقعا نمیشه درباره این حس حرف زد. از اول تاریخ تا امروز بارها و بارها درباره عشق نوشتن و حرف زدن اما هنوز هم نمیشه درباره این حس حرف زد...
یکهو به خودت میای میبینی یکی از یه جای دیگه ، یه شهر دیگه،  شده تمام وجودت‌‌... شده تمام زندگیت... بدون اون نمیتونی زندگی کنی...
اصلا عجیبه ... این حس خیلی عجیبه ...

با قول دامبلدور در هری پاتر ، وای به حال کسانی که در زندگی شون عشق رو تجربه نکردن یا بی‌ عشق زندگی میکنن...

عجیبه این عشق 🌸

اثر کوپرین واقعا زیباست . یک تراژدی به تمام معناست... زیباست ... واقعا زیباست...

واقعا باید بخونید ... توصیه اکید میکنم که بخونید .

موخره کتاب به همراه تصاویر کوپرین هم به کتاب ارزش بیشتری داده.