یادداشت محمدرضا خراسانی زاده
1403/3/12
4.1
9
عجب پایان شگفت آوری! جلد هفتم و پایانی مجموعه نارنیا، با ماجرایی ساده شروع میشود ولی خیلی خاص و متفاوت جلو میرود و به پایان میرسد. در ابتدا یک میمون و یک الاغ از نارنیا که با هم زندگی میکردند، پوست شیری را پیدا کرده و میمون، آن را متناسب الاغ میدوزد و تن او میکند و با نیرنگی او را جای اصلان، شیر معروف و اسطورهای نارنیا جا میزد. اما اتفاقات عجیبی میافتد و نارنیا درگیر یک اتفاق بزرگ میشود. اگر بیشتر بگویم، ادامه و انتهای داستان لو میرود. اما همینقدر بدانید که از یک داستان پریان و قصههای فانتزی جذاب کودکانه، یک پایان بسیار باشکوه میخوانید و لذت میبرید. داستان به شدت توحیدی و خاص به پایان میرسد.
(0/1000)
نظرات
1403/6/28
به نوعی آموزه های مسیحیت در قالب داستانه برای بچه ها، هرچند من یه حدسی می زدم چون در مکاشفات یوحنا حضرت عیسی شیر یهودا خطاب میشه
2
1
1403/6/29
بعله درست می گید، البته یادمه یه جا خوندم خود لوییس در ابتدا چندان آدم معتقدی نبوده و دوستیش با تالکین و بحث های مذهبی که داشتن روی شخصیتش اثر گذار بوده. و یه نکته جالب دیگه هم برای من انتخاب اسامی بود مثل اصلان که ترکی است و یا کاسپین @mohammadrezakhorasanizadeh
0
1403/6/28
0