یادداشت راضیه محمدی

        دقیق نمی‌دانم چه باید نوشت. چون کتاب دقیقا نمی‌دانست چه می‌خواهد بگوید. خط کلی داستان برمی‌گردد به زندان و مواد مخدر. ماجرای سربازی که از قشر فقیر بود و ظلم دیده بود و پدری معتاد داشت و... ، تا اینجا مطلب جدیدی نیست و خب در ادامه هم چیز جدیدی ندارد. انگار نویسنده می‌خواهد هیجان دهد ولی حوصله ندارد، انگار می‌خواهد شخصیت‌ها را به دردسر بیندازد ولی دلش را ندارد.
جاهایی از کتاب هیجان اندکی داشت ولی نه در حد بالا. خیلی زود گره‌ای که در داستان انداخته را می‌گشاید و زیاد به مخاطب اجازه نمی‌دهد در دلهره‌ی حادثه بماند.
درباره‌ی نام کتاب انتخاب هوشمندانه‌ای بود، طراحی جلد هم بسیار رسا و عالی‌ست به خوبی به موضوع داستان اشاره کرده است.
در کل از خواندنش ناراحت نیستم ولی از خریدنش چرا ناراحتم