یادداشت N_gh
1403/8/16
من کتاب رو صوتی گوش دادم . از لحاظ متن به نظرم خوب بود و خسته کننده نبود . مخصوصا روایت گری عالی بود کسی که داشت کتاب رو می خوند خیلی عالی این کار رو انجام داد و واقعا برای من حوصله سر بر نمی شد . اما از محتوای کتاب بخوام بگم ، چند وقتی بود که درباره کره شمالی خیلی کنجکاو شده بودم . چند تا فیلم در این رابطه دیده بودم و همین طور کتاب نیم دانگ پیونگ یانگ آقای امیرخانی به چشمم خورد . همه اینا باعث شد که من بخوام درباره این کشور و دولتش بیشتر بدونم . اول با این کتاب شروع کردم حس کردم واقعا جهت گیری داشت . رنج ها و سختی هایی که نویسنده کشیده بود رو کاملا باور کردم ولی راه نجات خودش رو اشتباه تشخیص داده بود . اینکه کره جنوبی یا آمریکا رو سرزمین موعود خودش میدونستم برام خیلی عجیب بود !! البته این هم به خاطر ناآگاهی این فرد بود یعنی به خیال خودش از ناآگاهی قبلیش تو کشورش نجات پیدا کرده بود ولی در واقع گرفتار ناآگاهی عمیق تری شده بود اونم قدرتمند بودن و دیکتاتور نبودن آمریکا بود ، که به نظرم این کشور هم به نوعی دیکتاتور هست اما با روش پیچیده تری که هر کسی متوجه نمیشه . خلاصه میخوام کتاب نیم دانگ پیونگ یانگ رو شروع کنم و دیده های آقای امیرخانی رو نسبت به کره شمالی رو بدونم .
(0/1000)
نظرات
4 روز پیش
چند تا کتاب درباره کرهشمالی که بخونید متوجه این سوگیری ها میشید. از یک طرف نداشتن آزادیهای اولیه و از یک طرف آن چه کرهشمالی از آمریکا و کرهجنوبی نشون داده، اغلب این افراد را به سمت این کشورها سوق میده. یادمه تو یکی از کتابها خوندم که حتی به گرفتن دست همدیگه تو فیلم های کرهای(جنوبی)حسرت میخوردن، خب تصور کن کسی که نمای دیگه ای از دنیا نداره ،چه آرامانشهری برای خودش میسازه..
0
4 روز پیش
1