یادداشت فاطمه عباسی

        این کتاب به من معرفی شد تا قبل از صدسال تنهایی بخونم برای آشنایی با گابو ولی قطعا بدترین کار ممکن بود. نصفه ولش کردم و بعد از صد سال تنهایی دوباره خوندمش. درسته صد سال تنهایی برای شروع کتاب‌خوانی مناسب نیست ولی برای شروع آثار مارکز قطعا باید از همون شروع کنی. اون جا در غالب یک رمان بلند با شخصیت‌ها و ماکوندو آشنا می‌شی و بعد که این کتاب می‌خونی فضای ذهنی برات ساخته شده و بهتر داستان‌های کوتاه که آنچنان وقت ساختن فضا رو ندارن درک می‌کنی.
سوای  ترجمه بد نشر روزگار و سوای اینکه کلا برای شروع آثار نویسنده نباید از داستانای کوتاهش شروع کرد؛ سطح کار واقعا پایینه و اصلا قابل مقایسه با گابو در صد سال تنهایی نیست. 
همین یه ستاره هم برای ربط شخصیت‌ها به رمان صد سال تنهایی. 
      
45

7

(0/1000)

نظرات

ولی خیلی جاها برای سِیر خوندن کتابهای نویسنده باید با داستان کوتاه‌هاش شروع کرد؛ جدای از یک سری نویسنده های مستثنی.
مثلا موراکامی، کوبو آبه، جی.دی.سلینجر، چخوف...
1

1

تجربه‌ای که از داستانای کوتاه نویسنده‌ها داشتم تا الان بد بده واقعا. داستان‌های شلخته با پایان گنگ و نامفهوم اما بالاخره تجربه بوده. همه رو نمی‌شه با یه چوب زد. ولی خوب ترجیحم تا اینجا اینه که شروع کارای یه نویسنده از کارای طولانی‌ترش باشه. اما حتما اگر بخوام از نویسنده‌هایی که گفتین بخونم یه بار دیگه از روش شروع از داستان کوتاه استفاده می‌کنم شاید متفاوت شد قضیه.  

0

امتحانش ضرری نداره، خواستین چندتا داستان از هرکدوم می‌تونم معرفی کنم... برای پیدا کردن وقت صرف نکنین

1