یادداشت طه

طه

1401/10/29

                در جنبه‌های عملی تصوف/عرفان اسلامی اصل بر استاد است. بدون استاد، کتاب و... بیشتر شبیه به قصه هزار و یک شب است. بیشتر برای سرگرمی است.
در تصوف/عرفان اسلامی استاد معنوی همه چیز است، بدون استاد قدم از قدم نمی‌شود ورداشت. ذکرهایی که خود شخص از پیشِ خود بگوید، اعمال عبادی‌ای که خودِ شخص مثلاً از مفاتیح الحیات و مفاتیح الجنان ببیند و انجام بدهد، اثر چندانی ندارد.
اگر واقعا دل در گرو این چیزها دارید، وقت خودتون رو با کتاب تلف نکنید.
این سخنانِ یک عمر بر باد داده بود.

البته بحث‌های پژوهشی کاملا متفاوت است. می‌توان پژوهشگر عرفان علمی/نظری بود، و اشتغال عملی به عرفان نداشت، کما اینکه برترین محققان حوزه عرفان اسلامی اصلا مسلمان نیستند.
        
(0/1000)

نظرات

سلام و وقت به‌خیر. ولی چرا؟
من بیش‌تر فکر می‌کردم این قضیه‌ی پیر و استاد و.. یک سنت فرهنگی باشه تا سنت الهی..(البته می‌شه تامل کرد که این دوگانگی چه‌قدر درسته.) واقعا اگر در عرفان، اصل بر تقرب به خداست و بنای خدا هم بر هدایته، چرا "فقط و حتما" از راه پیر و استاد؟ این با قادر مطلق بودن خدا در تعارض نیست؟
البته منم معتقدم که هر چیزی و هر کاری، منطق، اصول و روش خاص خودش ر داره؛ اما این‌ها باید موارد محدود و انعطاف‌پذیری باشند که برای این همه انسان گوناگون جواب بدن...
1
طه

1401/10/29

سلام و عرض ادب. چندان این دوگانه را قبول ندارم. چرا با قدرتِ مطلق باید در تعارض باشد؟ خداوند خود چنین مقرر کرده است. شخصیتِ انسان‌ها، تیپ اخلاقی‌شان، سلایق و علایق‌شان با هم متفاوت است، نمی‌شود یک سبک زندگی خاص را به همه‌ی افراد تحمیل کرد. برای همین هم هست که استاد اهمیت پیدا می‌کند. استاد با همه‌ یک برنامه نمی‌دهد. با توجه به خصوصیاتِ شخص برنامه‌ای اختصاصی می‌دهد. در تصوف/عرفان، استاد صرفاً یک معلم نیست، فراتر از اینهاست. 
و یه مسیله‌ی دیگه،
هنگامی‌که پرسیده می‌شه که خب حالا از کجا استاد مطمین پیدا کنیم و اصلا اگر امکان انتخاب وجودداشت، با چه معیارهایی انتخاب کنیم؟ معمولا پاسخ اینه که استاد ر خدا می‌رسونه.
خب اگر استاد ر خدا می‌رسونه و این‌قدر دست خدا بازه، چرا اون معرفت و تقرب و... ر با همین کتاب‌ها یا راه‌های دیگه به آدمی هبه نکنه؟
2
طه

1401/10/29

لا یسئل عما یفعل...سنت الهی گویا چنین است. نمی‌دانم که چرا اینقدر بر استاد تأکید شده است. استاد را که ببینید، می‌فهمید. شما استاد را انتخاب نمی‌کنید، به نوعی استاد شما را انتخاب می‌کند. هر کسی معیارهای خاصِ خودش را دارد، درست مثل عاشقی است، باید به دل بنشیند. برای مثال من کسی را که متعصب باشد اصلاً نمی‌توانم به عنوان استاد بپذیرم، چون به نظرم تعصب با عرفان در تعارض است... 
طه

1401/10/29

اساتیدِ واقعی دعوت به خود نمی‌کنند...
یکی از دوستان بود، از استادی خواهش کرد که دستش را بگیرد، آن استاد گفت من نمی‌توانم. برو پیشِ استاد فلانی.
بعد طرف رفت پیشِ استاد فلانی و استاد فلانی هم بهش گفت که فعلا صوتِ فلان درس‌هایم را گوش کن. گوش کرد و به دلش ننشست و آن استاد هم دیگر چیزی نگفت.
چندین ماه بعد، همان استادِ اصلی که ابتدا تن در زده بود و قبول نکرده بود، خودش تسبیحی به آن دوست هدیه کرد... 
البته اینم هست که عرفان اساسا یه حالت نخبگانی داره.. (اگر اشتباه می‌کنم لطفا اصلاح بفرمایید.) و در صورتی‌که فرض پیش‌گفته درست باشه، بخشی از مسایلی که مطرح کردم، چندان وجهی ندارند... چون من دقیقا دنبال مکتبی و سلوکی هستم که بیش‌ترین کارآمدی ر داشته‌باشه برای بیش‌ترین افراد. و عملا دارم با این معیار می‌گم که عرفانِ این شکلی خیلی محدوده و برای تعداد محدودی هم جواب می‌ده. درحالی‌که شاید این قضیه نقطه‌ی ضعف عرفان به شمار نیاد اگر بپذیریم که اساسا مقوله‌ی نخبگانی‌طوری هست..
2
طه

1401/10/29

بله عرفان کاملاً نخبگانی است. چنین مکتب عرفانی جهان شمولی وجود ندارد. اما درونِ خودِ عرفان تکثری وجود دارد که جواب‌گوی سلایق بسیاری می‌تواند باشد.

ما که نچشیدیم و ندیدیم...ان شاء الله قسمت‌ شود... 
Iman esmati

1402/03/11

خیر اینطور نیست 
همه می توانند سیر کنند و و نخبگانی نیست 
اما نخبه ها بیشتر پیشرفت میکنند 
خیلی ممنونم. باز هم به‌شون فکر می‌کنم. خیر ببینید، در دنیا و صد برابرش در آخرت. 🙏🏻🍃
1
طه

1401/10/29

سلامت باشید 
Iman esmati

1402/03/11

شما یه اشتباه داری 
اونم اینه که شما باید عرفان عملی رو انجام بدی تا زمانی که استاد بیاد
در مورد عرفان استاد شمارو پیدا می‌کنه و میاد شما نمیتونی استاد رو پیدا کنی رفیق
اصلا این دستورات عرفانی برای همینه که شما شروع کنی و تهذیب نفس کنی و ... بعد استاد خودش میاد
1
طه

1402/03/11

سلام فرمایش‌تان را قبول دارم.
البته لزوما چنین نیست...گاهی تهذیب نفسی هم نیست و مرادی مرید را دفعتا صید می‌کند... 
Iman esmati

1402/03/11

خب اون برای افرادی هست که نخبه اند و باید کشف بشند 
برای عموم راه فقط شروع عرفانی عملی هست اینطور که گفته اند کسی که واقعا عمل کنه و صبر کنه به استاد از همون طریق سیرالسلوکی میگن که همچین کسی هست و داره واقعا کار انجام میده و برو پرورشش بده
غیر از این یادگیری در عرفان فقط از طریق انسان نیست 
حالا من اینجا نمیتونم بازش کنم
شما که می گید کار کردید و عمل کردید مطالعه دارید در این زمینه چطور این موضوع رو نمی‌دونید ؟!؟
1
طه

1402/03/11

بنده کجا و کی عرض کردم که «عمل» کرده ام؟!؟!
بنده اهل کتاب و دفترم...و بهره‌ی عملی ندارم متأسفانه. 
کار من تحقیق درباره تصوف/عرفان است و روی یکی از شارحان ابن عربی کار می‌کنم.
همین... 
Iman esmati

1402/03/11

شما درست عمل کنید معمولا اول اتفاقی که تجربه می کنید که اکثریت تجربه نمی کنند اینه که خوبان عالم شمارو برای نماز شب بیدار می کنند و شما صداشون رو به گوشتون واضح می شنوید 
در خانه اگر کس هست یک حرف بس است
1
طه

1402/03/11

🙏🌹🙏

باز هم عرض می‌کنم، چیزی که شنیدم از بزرگان و خوانده‌ام در کتاب‌ها اینه که حتی همین اذکار به ظاهر متداول و معمول هم تأثیری نداره مگر به اجازه‌ی استاد... 
Iman esmati

1402/03/11

ای عمر بر باد داده  اگر واقعا دل در گروی عرفان داری یه راهش همین کتاب خوندنه و اینکار وقت تلف کردن نیست مگر اینکه قصد عمل کردن نباشه و فقط تحقیق و پژوهش که فقط بار رو سنگین تر می‌کنه و باربر رو مغرور تر
خدا نگهدارت باشه
1
طه

1402/03/11

🌹🙏🌹 
🤔🤔🤔