یادداشت Saba

        دوازده سالم بود که توی کتابفروشی مجموعه آپولو رو دیدم و بدون هیچ پیش زمینه ای صرفا با خوندن نوشته ی پشت کتاب تصمیم گرفتم بخونمش.یادمه عاشقش شدم.اونقدر که سه بار جلد اول مجموعه ی آپولو رو خوندم و بعد تازه فهمیدم اوه! باید کتابای ریوردن رو از مجموعه پرسی جکسون شروع میکردم.
بعد آپولو مجموعه مگنس چیس رو خوندم و خب در تمام این روند گرچه یه سری شخصیت ها مثل نیکو و جیسون رو از قبل نمی‌شناختم باز هم لذت بردم.چون اصلا موضوعش با پرسی فرق داره.
و تصمیم گرفتم واسه شناخت بیشتر این بار درست و حسابی از پرسی جکسون شروع کنم و حقیقتش یادمه یه ذره ناامید شدم.نه اینکه پرسی جکسون جالب نباشه... چرا جالب بود ولی به اندازه آپولو و مگنس به دلم ننشست.طبیعی بود چون قلم نویسنده به مرور بعد نوشتن مجموعه پرسی جکسون و ایزدان المپ پخته تر شده بود و من نوشته های اون رو در اوج پختگی و در مجموعه آپولو شروع کردم واسه همین پرسی که پیش تر نوشته شده بود نتونست به اندازه آپولو من رو مسحور کنه.
به هر حال الان چند سال گذشته از وقتی که اولین جلد پرسی جکسون رو خوندم و دوست دارم بعد این همه مدت فاصله گرفتن از نوشته های ریوردن دوباره این مجموعه رو امتحان کنم.
البته که نشری که ازش کتاب رو خوندم هم توی دلزدگی م موثر بود...نشر توت فرنگی اصلا ترجمه خوبی نداشت در حالی که ترجمه آپولو ( به ترجمه آرزو مقدس و نشر پرتقال) واقعا فوق العاده بود.
به هر حال پیشنهاد میدم به پرسی جکسون فرصت بدین.پیشنهاد میدم ادامه بدین تا به مجموعه آپولو و مگنس چیس برسین. ( مگنس رو همین الان هم میتونین بخونین چون کلا موضوعش فرق داره) اون وقت خواهید دید قلم ریوردن چقدر فوق العاده ست