یادداشت روژان صادقی

        اول صبح شنبه و با جمله‌ی اول این کتاب که ثنا بهم هدیه داد، قلبم زخمی شد. 
«شاید روزی مجبور شوی جایی را که در آن زندگی می‌کنی، ترک کنی.»
خوندن کتاب فقط چند ماه مونده به مهاجرت، به خداحافظی از عزیزان، ترک کردن دلبستگی‌ها و یکی یکی چیدن ریشه‌ها، تک‌تک صفحاتش رو برام ملموس‌تر و خب البته، دردناک‌تر کرد.
      
169

19

(0/1000)

نظرات

قربونتون بشم:(
جدای از فضای مهاجرتی یک جور غمناک و ترسناکه.
تو اون فضا، یک‌جور دیگه (هم).

1