یادداشت آگاتا هولمز

        دهمین کتاب تابستان ۱۴۰۴ و همچنین هفتمین کتابی که از آگاتا کریستی خوندم*
برای من، یک تجربه‌ی بی نظیر بود و یکی از بهترین آگاتا کریستی‌هایی که خوندم. امتیاز پنج، کمی متعصبانه‌ست، اما پایان رکب‌زننده و بی‌نظیر، پیچیدگی و پِیرنگ داستان ضعف‌هاشو می‌پوشونه.
خب، اول اینکه نمی‌تونستم از گوش کردنش دست بردارم و از اونجایی که زندگیم کلاً روی دور تند جریان داره، اکثر قسمت‌هاش روی ۱.۵ یا ۲ بود و حتی چندتاشو با ۳x گوش کردم و برای همین انقدر زود تموم شد. صداگذاری‌ها و پس‌زمینه و همه چیز بی‌نظیر بود، هر شخصیت صدای خاص خودشو داشت و برای بار ۲۲۱ اُم توصیه می‌کنم صوتیشو گوش بدید.

ایده‌ی کلی: شخصی به اسم شیتانا(فکرمی‌کنم اینطوری نوشته بشه) که به خاطر شخصیت و چهره‌ی وهم‌انگیزش به شیطان می‌نموده، یک مهمانیِ عجیب ترتیب می‌ده اعم از چهار کارآگاه و چهار آدمی که شیتانا به شخصه فکر می‌کرده جنایتکارن (بی‌نظیر بود). هرکول پوآرو هم که لازم نیست بگم، از همون اول نقش پررنگی داشت.

شخصیت‌پردازی: انقدر محشر بود که ممکنه خودتون از شدت جزئیات خسته بشید، اما طرفدارهای آگاتا و اونایی که با کتاباش آشنایی دارن می‌دونن این یه چیز طبیعیه. فرعی‌ترین شخصیت‌هاروهم به راحتی می‌تونید توی ذهنتون تجسم کنید.

و البته خانم کریستی، در هر لحظه از کتاب بهتون رکب می‌زنه و به غیر از معمای اصلی، معماهای دیگری هم در پیِ داستان اضافه می‌شن که بی‌جواب نمی‌مونن و خب، برای من سوالی نموند.

ضعف کوچولوی کتاب: جزئیات واقعا زیاد بود، که این کمی اذیتم کرد اما دقیقا به خاطر همین این از اون داستان‌هاییه که شما می‌تونید خودتون رو جای کارآگاه بذارید و همه‌ی اطلاعات در اختیارتونه(البته سعی نکنید کار سختیه).