یادداشت هانیه هانیه 1402/9/15 مثل دستی بود که در اثنای سکوتی طولانی، از طرف دوستی، روی پای آدم اندوهزدهای نشسته باشه. یا: «من حزنت رو میبینم، متأسفم، کاری ازم برنمیاد. اما میبینم.» 0 20 (0/1000) نظراتتاکنون نظری ثبت نشده است.
