یادداشت 🐦‍⬛

🐦‍⬛

1402/09/15

                مثل دستی بود که در اثنای سکوتی طولانی، از طرف دوستی، روی پای آدم اندوه‌زده‌ای نشسته باشه. یا: «من حزنت رو می‌بینم، متأسفم، کاری ازم برنمیاد. اما می‌بینم.»
        
(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.