یادداشت سیدحسین موسوی

        عشق... هوس....وفاداری...

این اثر واقعا یک شاهکار بود که آدم از خوندنش سیر نمیشد...
بسیااااار متفاوت بود با 100 سال تنهایی از همین نویسنده،

شاید درون مایه اصلی داستان معنای این جمله  «عشق در یک نگاه» بود،
جمله‌ای که شاید کلیشه‌ای شده باشه بین ماها ولی در همیشه تاریخ کس یا کسانی بود که مظهر تام این جمله باشند و میتونم بگم که شخص اول مرد این داستان یعنی  «فلورنتینو آریثا» نمود واقعی اون بود که در سن حدود 18 سالگی دختری رو در منزل یک مشتری می‌بیند و از آنجا ماجرایی عاشقانه رقم می‌خورد و داستان شروع می‌گردد...

البته ابتدای داستان از میانه اون استارت میخوره،
و با دکتر و پزشک حاذقی که در شهر طبیب سرشناسی هست شروع میشه و اندر احوالات اون میگذره، تا بعد داستان در بخش دوم به ابتدای اون بپردازه،

داستان طولانی هست ولی همش منتظرید که ببینید بعدش چی میشه و نویسنده خیلی خوب تونسته قبل و بعدها رو با تعلیقاتی ظریف بهمدیگه بدوزه و کنار هم قرار بده، (من که خوشم اومد)
و داستان یک تم روان و سلیس و رو به جلو داره، ازش انتظار یک هیجان شگرف رو نداشته باشید،

شاید تنها نکته‌ی منفی که داستان داشت این بود که شخص اول مرد داستان بعد از ناکامی در رسیدن به عشقش به تنوع طلبی و از این مورد به اون مورد و حتی زنان شوهر دار و خلاصه انواع و اقسام روابط نامشروع کشیده میشه و خب نه تنها با فرهنگ ما که فکر میکنم با فرهنگ خود فرنگیا هم این موارد قفل باشه 😂😂🤷🏻

اگه از این قسمت ماجرا فاکتور بگیرید،
مابقی داستان یک عاشقانه ی سرشار از وفاداری و عشق و محبت رو با گذشت 53 سال و 7 ماه و 11 روز و شب به نمایش میگذاره با تمام فراز و نشیب های یک زندگی واقعی که الحق و الانصاف مارکز خوب تونسته بود اونو به نمایش بگذاره...

ترجیحا سن های بالا بخونن 🥲🥲🥲
پایین باشین حوصله اتونو سر میبره 😁😁