یادداشت ماریانا

        داستانی در مورد نویسنده که درگیر یه اتفاق کمابیش جنایی میشه. من قبلا از این نویسنده کتاب تهران کوچه ی اشباح رو خونده بودم و به نظرم رسید جاهایی از داستان شبیه به هم دیگه ست. 
از نقدی که میشه به این داستان وارد کرد، اوردن شخصیت هایی توی داستانه که پختگی لازم رو ندارن و صرفا وارد داستان میشن تا کمی فضای وهم الود ایجاد کنن. از طرفی به شخصیت های اصلی داستان چندان پرداخته نشد و هیچ عقبه ای ازشون گفته نشد و برادر شقایق توی کل داستان پنج خط دیالوگ نداشت و نویسنده به زود میخواست که جزو شخصیت های مهم داستان نشونش بده.
خوندمش و اگرچه دوباره نمیخونمش اما به عنوان یه اثر نیمه چه جنایی جالب بود.