یادداشت زهرا نجاری

فقط روزهایی که می نویسم: پنج جستار روایی درباره نوشتن و خواندن
        این کتاب ِ کم حجم ِ بی مدعا من رو می برد به دنیایی متفاوت. انگار داشت به زبان بی زبونی بهم میگفت: ببین من درکت میکنم! من میفهمم عاشق خوندن و عاشق نوشتن بودن یعنی چی! بیا توی این دنیایی که همه مون هم رو درک میکنیم بمون و بخون و لذتشو ببرم!

آخ آقای آرتور کریستال چه کردی! و آقای لطفی عزیز با ترجمه ی فوق العاده تون! تنها ناراحتیم این بود که چرا این کتاب ۲۰۰ صفحه ست و ۵۰۰ صفحه نیست!

جستار مورد علاقه م هم جستار چهارم بود با عنوان «زندگی و نویسندگی» که صفحه هاشو تماما خط کشیدم و چندبار خوندم و اونقدر برام لذت بخش بود که چند صفحه. ش رو بلند بلند برای خودم در تنهایی خودم میخوندم تا کلمات بیشتر در جانم بنشینه!
      
9

84

(0/1000)

نظرات

کدام چاپ و نسخه را خوانديد؟ آن که من دیدم ۷۰ ص بیشتر نبود!

0

من فصل اول رو صوتی گوش دادم یا کتابی بود که صوتی شنیدنش اشتباه بود یا من نتونستم ارتباط بگیرم.

2