یادداشت منتظرت میمانم روی همان نیمکت چوبی پاییز🍁🖤

        اگر چه شمعی و از سوختن نپرهیزی
نبینم ات که غریبانه اشک می ریزی! 
هنوز غصه خود را به خنده پنهان کن! 
بخند! گرچه تو با خنده هم غم انگیزی
خزان کجا، تو کجا تک درخت من! باید 
که برگ ریخته بر شاخه بیاویزی 
درخت، فصل خزان هم درخت می ماند 
تو «پیش فصل» بهاری نه اینکه پائیزی
تو را خدا به زمین هدیه داده، چون باران
که آسمان و زمین را به هم بیامیزی
خدا دلش نمی آمد که از تو جان گیرد 
و گرنه از دگران کم نداشتی چیزی
-نامه
و منی که عاشق این شعر شدم😢✨
فکر کنم یکی دیگه از شاعرهای مورد علاقه ام رو پیدا کردم❤