یادداشت مریم مهدی زاده

                فک می کنم همه آنچه در مورد کتاب باید گفته می شده در مقدمه کتاب آمده است.
یک بررسی کوتاه درباره آنچه خطاب به امام زمان (عج) به زبان می آوریم و آنچه در دل داریم و در آخر یک حسرت بزرگ...
بحث بر سر حضور است و جای خالی ما!
این که عنوان فصل ها زمستان و پاییز و تابستان و بهار انتخاب شده بود، برایم جالب بود. انتخاب عنوان "بهار" برای فصل آخر هم روح نواز.
با بعضی از استدلال های نویسنده قانع نمی شدم. بعضی از جملات هم با برداشت من از آموزه های دینی و روایات متفاوت بود ولی کتاب را دوست داشتم و فکر می کنم خوب است قسمت های ابتدایی کتاب را برای پالایش روحمان و سنجش حالمان چند وقت یک بار یا شاید هر روز بخوانیم...

و در آخر چهار قل را بدرقه ی راه این کتاب آقای شجاعی کردم...

پ.ن: سه فصل اول را با صدای خود آقای شجاعی از نوار گوش دادم و برایم جذاب بود.