یادداشت منصوره مصطفی زاده

        گویا از انسان-انگاری حیوان‌ها (تن کردن لباس انسان‌ها به سگ‌ها و گربه‌ها) عبور کرده‌ایم، و گویا به حیوان-انگاری انسان‌ها رسیده‌ایم!
در کتاب، کودک بیمار را به جای بیمارستان انسان‌ها به کلینیک حیوانات می‌برند، برایش قلاده می‌بندند، از این مخروط‌های حیوانات بیمار می‌گذارند (نمی‌دانم اسمش چیست!) و مدل موی سگی برایش درست می‌کنند!!
چرا چنین کتابی باید نوشته شود؟ چرا باید ترجمه شود؟! چرا ناشری منتشرش کند؟! و دست آخر... چرا ما برای بچه‌مان آن را بخوانیم؟!!