یادداشت فهیمه حدیدی

1403/1/10

3.8

        ارزش یک بار خواندن را دارد ، برخی از کلماتش توصیف تجربه های آشنا و دل نشین اند. یک جلدش را بگذارید کنج کتابخانه و  وقتی به خودتان آمدید و آدمی را دوست داشتید، برای خودتان بخوانیدش‌. 

پ ،ن۱ : با توجه به آنچه خواندم، تعریف کلی من از دوست داشتن با نویسنده فرق می کند. اما بهرحال بر سر قسمت هایی از دالش:) به توافق رسیدیم ، همان ها را بریده کتاب کردم و به همان اندازه از متن لذت بردم. نه کمتر ، نه بیشتر .‌‌.

پ ن۲: آدم به کتاب های همه گیر و ترند ، مقداری بدبین و سخت گیر می شود. اما این یکی از آن هایی نیست که هی بالا پایین کنی و بگی خب که چی!؟ به قدر خودش معنا دارد و البته کلامی همه پسند‌.

(0/1000)

نظرات

عطیه عیاردولابی

1403/1/10

از شخصیت هتاک و طلبکار نویسنده‌اش خوشم نمیاد. فکر نکنم هیچ وقت بتونم از کتابش هم لذت ببرم.

فهیمه حدیدی

1403/1/11

راستش اصلا نویسنده رو نمیشناسم. من از برنامه کتاب باز و آدم هاش خیلی سر درنیاوردم، البته به جز ریلزهای رندوم توی اکسپلور اینستا تقریبا هیچ وقت یه قسمتش هم ندیدم. در مورد معنی دوست داشتن بین عقیده نویسنده و من خواننده کتاب خیلی تفاوت بود. اما اون تجربه های اندک مشترکی که زیبا به تصویر کشیده بود من رو از مطالعه کتاب پشیمون نکرد... 

اگر کسی نویسنده ای رو بشناسه که در دنیای واقعی آدم درستی نباشه ، واقعا ارتباط گرفتن با کتابش سخته ... دوستی داشتم که عاشق یک شاعر بود و بعدها اون فرد یه کلاهبرداری مالی انجام داد. بعد ازون دیگه هیچ وقت شعرهاشو نخوند ، کتاب هاش رو هم نمیدونم نگه داشت یا نه. اما دیگه ارتباطی با کلماتش نگرفت...

عطیه عیاردولابی

1403/1/11

نویسنده رو مدتی تو اینستا دنبال می‌کردم. البته در سکوت. نمی‌دونم آدمی با اون حد از تنفر و تبعیض نسبت به هر کسی که مخالف عقایدش فکر می‌کرد، چطور می‌تونه درباره دوست داشتن بنویسه.
@fahime_hadidi