یادداشت روشنا

البته من خودم هم هنوز قانع نشدم 😅😂 و با احترام، قشنگیش به همینه که برای تبادل فکر با هم بحث کنیم تا شاید چیزایی که به چشم خودمون نیومد رو ببینیم،  و نوشته‌ام در ادامه هم نقطه نظر منه و خیلی هم زیبا است که شما طور دیگه‌ای فکر کنید و قصد من قانع کردن شما یا قانع شدن خودم نیست :)🙏🏻
درست میگید که شگفتی خلقت به قدری زیبا است که آدما به زندگیشون ادامه بدن، اما همیشه و برای همه آدما این طوری نمیمونه... بعضی اوقات زندگی بدجوری آدم رو میشکونه و زمانی که فرد به جز رنجی که درش هست، زیبایی و شگفتی نمی‌بینه؛ به فکر پایان دادن زندگی میفته.
ممکنه برای من و شما در لحظه‌ای که توش هستیم با دیدن زیبایی‌های اطرافمون، خودکشی اعتباری نداشته باشه، اما برای کسی که دیگه زیبایی نمی‌بینه یا حداقل زشتی‌هایی که می‌بینه خیلی بیشتره، این‌طور نیست.
حالا اگه بخوایم بررسی کنیم که آیا درسته که فرد با خواست خودش به زندگی پایان بده؟ و این درست بودن به معنای سودمندی برای فرد و جامعه انسانی هم باشه.
به نظرم جواب این سوال بستگی به پیش‌فرض های هرکدوممون و کلا بنیا‌ن‌های فکریمون داره. تو اون پیامم هم میخواستم همین رو بگم که مثلا اگه شما این پیش‌فرض ها رو داشته باشید که زندگی هدفمنده و دنیا و رنج‌ها، سختی‌ها، زیبایی‌ها و زشتی‌هاش، همه برای رشد انسان ضروریه؛ در اون صورت پایان دادن به زندگی در دنیا در صورتی که هنوز زمانش نشده، در درجه اول یک نوع ظلم به خوده. چون دارید از رشدی که میتونستید بکنید خودتون رو محروم می‌کنید.
اگر هم هدفمندی رو قبول نداشته باشید، باز هم تو مکاتب فکری مختلف به خاطر ارزش‌هایی که برای انسان قائلن و نقشی که در جامعه داره، خودکشی رو درست نمیدونن و قطعا مکاتب فکری هم هستن که از نظرشون خودکشی بد و مضر نیست.
برای همین به نظرم جواب این سوال ریشه در نگاه انسان به هستی و نقش خودش در این بین داره و فکر میکنم نمیشه به صورت جدا خودکشی رو بررسی کرد.
و در کل چون پرسیده بودید که چرا خودکشی باید بد باشه، میخواستم بگم که با توجه به طرز فکری که به دنیا دارید، میتونه بد باشه. 

بله بله، متوجهم که قصد شما هم بررسی دیدگاه‌های مختلفه و منم خوش‌حالم که شما هم متوجه منظورم شدین و از حرفم ناراحت نشدید. 🌱
سوالایی که پرسیدید خیلی بزرگ و مهمن 👌🏻 و جای تفکر خیلی بیشتری دارن و برای من هم در عین مبهم بودن، خیلی جالب و هیجان‌انگیزه. این که آیا تصورات خیالین ما در بیرون از ما هم حقیقتی دارن؟ چیزی که ما به عنوان خوبی و بدی در نظر می‌گیریم، آیا در خارج از من و مستقل از من انسان هم وجود داره؟ و در کل این‌که تفکرات و احساسات ما برگرفته از حقیقت خارجی هستن یا ساخته ذهن ما؟ (اگه حرفتون رو درست متوجه شده باشم) و این واقعا یکی از برجسته ترین سوالاتیه که بشر سعی داشته بفهمه.
حتی میتونیم بگیم اگه واقعا خارج از ساختار ذهنی انسان، زیبایی معناهایی که انسان خالقشونه، وجود نداشته باشه و غروب آفتاب چیزی جز اجتماع یه‌سری مولکول‌ها، خوبی درستی و صداقت هم به خاطر نفع جمعی و ساختار جامعه انسانی و شادی هم یه اتفاق مولکولی تو مغز نباشه؛ میتونیم بگیم فردی که خودکشی کرده چیزی رو در واقع از دست نداده جز توهماتی که میتونست باهاشون خوش باشه.
فکر میکنم موضوع مهم اینه که ما برای جهان خارج از انسان، وجود زیبایی رو قائل باشیم یا نه که بگیم فردی که خودکشی میکنه خودش رو از اون زیبایی محروم میکنه و ضرر کرده. 

اینم حرفیه، ولی حداقل واسه من این دلایل برای زنده بودن کافی نیست 😬😅 

انصافاً خیلی جواب هوشمندانه‌ای بود 😂😂😂 و واقعا تا حالا دقت نکرده بودم چه‌قدر از این دست جوابا باعث میشن اعصابم خورد بشه 😂😂
ولی آره درست میگی، کسی که وارد فاز تفکر شده باشه این دلایل براش کافین، اما کسی که تو فکر کردن پیش رفته باشه، نه 😂 (این به اون در 😂)
یه دلیلش اینه که من واقعا فکر می‌کنم انسان‌ها با موجودات اطرافشون فرق دارن. شما یه گاو رو از هزار سال پیش بیار کنار یه گاو این روزگار، هیچ تفاوتی نمی‌بینی. اما انسان هزار سال پیش رو بیار پیش انسان الان... هر انسانی با خودش یه تاریخ رو حمل میکنه...
تو همه‌چی میخواد به نهایتش برسه، تو دیدن از کوچیک ترین چیزا گرفته تا کهکشان‌ها رو میخواد ببینه و وسیله میسازه که ببینه، تو شنیدن دستگاه‌هایی میسازه که همه صوت‌ها رو ضبط کنه... انسان از نظر من خارق‌العاده است و میتونیم کلی درباره عجایبش صحبت کنیم
شاید بهتر باشه از این به بعد بحث رو رها کنیم تا بعدتر‌ها که تفکراتمون وسیع‌تر و عمیق‌تر شده باشه 😁 

مرسی از معرفیتون، حتما گوش میدم 👌🏻(گوش دادن هم فعل عجیبیه‌ها 😅)