یادداشت ماه آسمان

        وااای خدا بیشتر از کیف  کتاب خاطراتی که زنده شد برام جذاب بود...
اما خود کتاب.داستان ماجرای در اتفاقی است از یک‌سری بچه‌ی تخس و حرف نشنو که خیلی بانمکن.جدا خوشم آمدن ازشون.
پر‌تب و تاب و به شدت جذاب، جوری که موقع خوندن واقعا مجبور میشدم دست از خوندن بکشم(تجربه‌ای که در سیاه دل هم داشتم).شخصیت پردازی چیز غریبی نیست، همه‌خیلی  معمولی هستند،اما همین معمولی بودن جذابش کرده، حالا در یک قصه‌ی معمولی پای جادو، یکهو و ناگهانی میاد وسط ماجرا.
و انصافا چه جادویی ،از اون چیزهایی که همیشه آرزوش را دارید، یعنی امکان نداره تو‌ زندگی یک بار داشت این شانس را از خدا نخواسته باشید.
انتخاب و پذیرش پیامد آن مهمترین هدف کتابه، همون طور که اشاره میشه، پراسپر و اسکیپ هر دو از انتخابشون راضی هستند و این مهمه...
لذت بردن.ممنون از رفیق بهخوانی،زهرا، که خواندش و باعث شد منم بخونمش...