یادداشت محدثه حسنی

        سلام و نور 
چه میشود گفت؟ فلسفه به زبان طنز!🤔
داستانی (و نه رمان به قول نویسنده ) که  واقعا هنر قصه گویی و  نویسندگی نویسنده اش رو تمام و کمال به نمایش گذاشته .
گاهی زیادی کش اومده بود. گاهی انقدر داستان تو داستان میشد که خط اصلی داستان گم میشد و  خود نویسنده با ترفندی خط اصلی رو یاد آوری میکرد . 
پر از جملات و پاراگرافهای قابل تأمل  و بیدار کننده  که یک جورایی با زبان طنز به خواننده تلنگر میزد تا یادش بیاد به عنوان یک انسان داره با خودش و جامعه چیکار میکنه .
و امان از فساد و تباهی انسانها و به قول یکی از دوستامون نزول انسانیت  که در جای جای داستان بهش اشاره شده بود. 
و متاسفانه متاسفانه درسته که داستان  قبل از انقلاب کبیر فرانسه نوشته شده،  تقریبا دو قرن و نیم پیش  ولی تقریبا تمام  تلنگرهاش ملموس و قابل درکه فقط شرایط و مکانها متفاوته 🥲
گاهی  دوستش داشتم، گاهی به فکر کردن وادارم کرد، گاهی باهاش خندیدم، گاهی حوصله امو سر برد، گاهی فکر کردم واقعا وقتم داره تلف میشه و لی  در کل  تجربه ی خوبی بود چه خوندنش چه همخوانی کردنش با بچه های دیگه و حرف زدن راجع به بریده های کتاب .