یادداشت نرگس
1402/9/4
موقع خوندن این‌کتاب زیاد غُر زدم. با این‌که اولین تجربه‌ی خوندن سفرنامه‌ام بود اما انتظارم خیلی خیلی بیشتر بود. شاید فقط با جمله‌های پایانی کتاب یکم از عصبانیتم کم شد🤓
و از حق نگذرم باعث شد واقعاً علاقمند خوندن سفرنامه بشم😍
نسخه‌ای که من خوندم، در سال ۱۳۸۹ برای سومین بار چاپ شده؛ انتظار داشتم مطالب کمی دقیق‌تر و جذاب‌تر از توضیحات گوگل و ویکی‌پدیا باشه!
سفرنامه‌‌ی یک خبرنگار به ۱۰ کشور، در یک کتاب ۱۷۰ صفحه‌ای که نصف بیشترش عکسه:
ترکیه (۱۳۷۷)
فرانسه ...
اسپانیا (۱۳۸۴)
سوریه و لبنان (۱۳۸۲)
ایتالیا و اتریش (۱۳۸۵)
ارمنستان ...
کره‌ی جنوبی ...
آمریکا ...
•کتاب با زیرِ سوال بردنِ فرهنگ ما ایرانی‌ها در مورد سفر و چرایی شروع سفرهای نویسنده آغاز میشه (انصافا جذاب بود) ولی اولین سفر که آغازِ این ماجراست؛ به ترکیه‌اس. هیچی ازش نمیگه و خیلی سریع رد میشه همون اول بدجور توی ذوق می‌زنه!
(و ازونجایی که سفرها هیچ ربطی به هم ندارن، کاش حداقل به ترتیب زمانی بودن!)
•توضیحات: نصفه و نیمه، کمْ و کلی. اسم بردن از جاهایی که هیچ توضیحی در‌موردش نمیده، توصیف کردن جاهایی که عکاسی شده ولی شما عکسی ازون قاب نمی‌بینید :).
•هیچ پاورقی یا توضیحی نداره! مثلا در قسمت هند یهو با کسی هم‌کلام میشه که مهاراجه (لقبِ شاه بزرگ یا امیر بزرگ در هند) هست و معتقده که از لقبش استفاده میکنه! ولی در مورد این کلمه، ماجراهاش و اهمیتش خودتون باید سرچ کنین و بفهمین.
دوست داشتم به عنوان یک خواننده یه توضیحات کم و کوتاهی به عنوان مقدمه‌ی این مکالمه، از اطلاعات نویسنده، بخونم.
•از ایشون به عنوان یک خبرنگار انتظار عکس‌های جذاب‌تر، مکالمه هایی با افراد بومی در مورد مسائل مختلف (نه فقط دیدگاه خودش در مورد فقر) و ... داشتم که برآورده نشد.
•در مورد آمریکا نسبت به بقیه‌ی کشورها توضیحات بیشتری داره!(حالا با سو گیری یا بدون اون) ولی تنها چیزی که باعث شد خوشحال کتاب رو ببندم جملات آخر کتاب بود:
✨از متن کتاب:
مردمان آمریکا با تصویر ذهنی ما از آمریکایی‌ها که بیشتر حاصل تصاویر هالیوودی است، تفاوت‌های فراوان دارند. چنان که سینمای ما هم نتوانسته معرفی درستی برای واقعیت جامعه‌ی ایرانی در خارج از ایران باشد. مردم آمریکا در هیچ زوایه‌ای شبیه سیاستمداران حاکم بر کشورشان نیستند. آن‌ها جنگ را دوست ندارند، نگران از دست رفتن احترام‌شان در جهانند و... و من از دیدن این‌همه تفاوت شگفت‌زده نمی‌شوم که شرایطی مشابه این را در نقاط دیگری از دنیا هم دیده‌ام. ( بدون تعصبِ طرفدار یا مخالف آمریکا بودن، دیدگاه کلی رو پسندیدم)
•یکی از ناراحتیای نامربوطِ به کتاب: چقدر ناراحت می‌شدم از توضیحات مربوط به قیمت و دلار!! اون موقع شاید با یکم تلاش بیشتر می‌شد بری سفر خارجی اما الان..🥲
29
(0/1000)
نظرات
1402/9/5
خدا خیرتون بده ضابطیان نویسنده نیست که بتونه سفرنامه جذاب ارائه بده. در بهترین حالت خبرنگاره و گزارشات کلی میکنه.
3
1
1402/9/5
اگر این حرف دلِ شما هم هست پس خوشحالم که نوشتمش، و الان دیگه تقریبا مطمئن شدم که کتابای دیگ‌شو نخونم😁.
1
1402/9/5
من سفرنامه کوباش رو خوندم یاداشتمم دربارش تو همین بهخوان هست. ولی مختصراً همینقدر بگم که اگه نویسنده خاطرات سفرش به کرج رو هم نوشته بود خیلی تفاوتی با سفرنامه کوباش نمی‌کرد. غیر تفاوت زبان لاتین و چنتا خاطره خیلی خیلی مختصر، سفرنامه خالی از عنصر «کوبا» بود. ته کتاب یه گزارش خونه همینگوی هم بود که به قول شما اگه خودمون به ویکی پدیا رجوع میکردیم مفیدتر می‌بود. @Nargs
2
1402/9/5
اوووو😮😐 واقعا اعصاب آدم خراب میشه.. این یادداشت رو حتما میخونم و ممنون از توضیحاتتون و وقتی که گذاشتین. @Mohamadrezaimani
1
1402/9/4
1