یادداشت مریم برزویی

        یه تمایل جزئی زود از گرسنگی میمیره»
ینی این کتاب جون میده باهاش سبزی قورمه پاک کنی. تا این‌جا که خوندمش، حدودا شصت درصد کتاب رو
نه اونقد فاخر اومده به نظرم، نه اونقد زرد.
در حد فیروزه‌ای هم نه
ولی سبز می‌تونه باشه. ازون سبزا که یواش یواش جوانه می‌زنه، که دلت میخواد بری به سایر آثار جین آستین هم یه سرکی بکشی.
اصلا یه گوشه‌های از جنس زن بودنت رو قلقلک میده قلمش، که دوس داری کنارش باشی.