یادداشت яσвεят

        
نیل گیمن توی این کتاب اومده کلی از افسانه‌های خدایای نورس رو با یه چاشنی طنز و نثر ساده تعریف کرده. مثلاً ماجرای لوکی که میخواد با اسبِ غول ها شوخی کنه، یا ثور که همش دنبال بهونه‌ای هست چکشِ معروفشو بِکوبه تو کلهٔ دشمنا... واقعاً خوندنش حال میداد و کلی میخندیدم! 😄 فضاهای اسطوره‌ایِ سنگین رو یه جورایی بامزه و امروزی کرده بود، انگار داریم یه سریال کمدیِ فانتزی میبینیم.  

اما یه مشکلی داشت: بعضی از داستان‌ها انقدر تندتند میومدن و میرفتن که حس میکردم دارم تیزر تبلیغاتی میبینم به جای یه کتاب کامل! مثلاً رگناروک، که قراره تمومِ دنیا رو به آتیش بکشه، توی سه چهار صفحه تموم شد... حالمونو گرفت! 😑 یا مثلاً بعضی از شخصیت‌ها مثل اودین، فقط یه لیسِ کوچیک بهشون زده شده بود. اگه یه ذره بیشتر تو جزئیات غرق میشد و فضاسازی میکرد، حتماً پنج ستاره میگرفت.