یادداشت امین هاشمی

                وقتی چند ده صفحۀ اولِ کتاب رو خوندم، کم‌کم برداشت و تعبیر من از کتاب شکل گرفت. فکر می‌کنم هدف کافکا از نوشتن مسخ، این بود که مشکلات روحی و روانی (از جمله افسردگی، که همه‌مون می‌دونیم کافکا باهاش دست‌وپنجه نرم می‌کرد) رو به‌شکل عینی و فیزیکی نشون بده. سوسکی که گرگور بهش تبدیل شد، همون تجسم افسردگی‌ها و بی‌حسی‌ها و کرختی‌هاییه که آدم‌ها باهاشون دست‌وپنجه نرم می‌کنن.
واکنش خانوادۀ گرگور به این اتفاق هم یکی از عناصر مهم داستانه. می‌تونه بیان‌گر این باشه که اگر مردم/نزدیکان می‌تونستن مشکلات روحی و روانی آدم‌ها رو به‌وضوح ببینن، چه نوع واکنشی می‌داشتن. آیا به همون شدتی که خانواده از گرگورِ سوسک وحشت کردن، مردم هم در این‌صورت از انسان‌های افسرده وحشت می‌کردن؟ احتمالاً.