یادداشت سیده زهرا رضایی

می‌خواهم بمیرم ولی دوست دارم دوکبوکی بخورم
خیلی دلم م
        خیلی دلم می‌خواست این کتابو بخونم. عنوانش خیلی خاص بود. جلدش هم خوشگل بود و تقریبا تو همه‌ی بحث‌های معرفی کتاب اسمی ازش بود. 
وقتی تمومش کردم اولین چیزی که مثل همیشه به ذهنم رسید این بود که نباید گول شهرت کتاب رو می‌خوردم. واقعیتش خیلی معمولی بود. محتوای کتاب، مکالمه‌ی یک دختر که کمبود اعتماد به نفس داره با روانکاوش بود. شبیه تخلیه احساسات تو جلسه‌های تراپی. نمی‌گم مفید نبود، برای منی که گاهی نمره‌ی اعتماد به نفسم صفر می‌شه نکات خوبی داشت ولی نه اونقدر کلیدی.
درکل کتاب متوسطی بود و هنوزم خیلی جلدش برام خوشگل و جذابه برا همین ۲/۵ از ۵^^(*^▽^*)

      
28

3

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.