یادداشت مبینا

        این کتاب بسیار زیبایی بود و واقعا خوشحالم که این کتاب رو خوندم.و داخل این کتاب احساس نزدیکی بیشتری به اسیرای جنگی ایرانی کردم و مثل این بود که باهاشون زندگی کردم سختی کشیدم طعم رنج و ازار رو چشیدم و در نهایت باهاشون ازاد شدم.این کتاب به ما یاداوری میکنه که در سال های پیشین جوانمردانی بودن که بی باکانه در مقابل دشمن سینه سپر کردند و تن دادند تا خاکشونو به بیگانه ندن.در این کتاب خاطرات جانباز،سید ناصر حسینی پور رو مشاهده میکنیم که با روایت عالی سال های اسارتش رو داره برای ما به تصویر میکشه.از سختی ها و شکنجه های دوران اسارت و مقایسه اون ها با اسرای عراقی که در شرایط خیلی خوبی در ایران به سر میبردن.از خلاقیت و چیره دستی اسیر های ایرانی که با نهایت زیبایی اثار قشنگی خلق میکردن و مجبورا اونها رو با اقلام مورد نیازشون با نگهبانا معاوضه میکردن.از ایمانشون در شرایط سختی.از بی امکاناتی اردوگاه ها و شهید شدن صد ها اسیر بدلیل اسهال خونی و امراض ناشناخته دیگه از خوراک بخور و نمیرشون از شکنجه های سخت توسط وحوش عراقی این ها تنها بخشی از خاطرات این بزرگمرد هست .در این کتاب رشادت و طعم تلخ سختی موج میزنه ولی در عین حال جذابه.