یادداشت آتنا ثنائی فرد

        از چیزی که توقع داشتم خیلی بهتر بود. البته نباید به دید یه اثر داستانی یا رمان به این کتاب نگاه کرد؛ این کتاب صرفاً کتاب خاطراته و باید هم لحنش صمیمی و بی‌پیرایه باشه. نمی‌شه به نگارش ساده و غیرادبیش ایراد گرفت. برای من جالب بود که ببینم با یه مسلمون توی کشوری مثل فرانسه چطور برخورد می‌شه و این مسلمون با چه‌جور چالش‌هایی روبه‌رو می‌شه. 
‌
در کل کتاب خوبی بود و یه جاهایی هم مخاطب رو می‌خندوند.