یادداشت مجتبی پارسا

        وقتی اول کتاب رو نگاه می‌کنیم نوشته که بر اساس یه داستان واقعیه و این وقتی تعجب برانگیز میشه که آدم به میانه داستان میرسه.
داستان با یه ریتم آروم و دلنشین شروع میشه و آدم منتظر یه داستان عاشقانه و آروم یا شاید حماسی که آخرش شخصیت اصلی توی یه دوئل مهم‌ وظیفه خودش رو انجام میده و توسط دشمن کشته میشه اما داستان آدم رو دچار شک می‌کنه!
وقتی داشتم میخوندمش یه جورایی یاد فیلم بی همه چیز هم افتادم که بازیگر اصلیش پرویز پرستویی بود اگر چه خیلی با هم فرق دارن ولی اونو برای یادآوری کرد.
یه داستان کم حجم ولی جذاب که وقتی دستش میگیریم مستقیم تا انتهاش رو خواهید خوند؛ من وسط مهمونی هم نتونستم نخونمش و ولش کنم!

پ.ن: وقتی کتاب تموم میشه به عنوان یه انسان با خودتون خواهید گفت؛ ما را چه می‌شود گاهی ...