یادداشت Haniyeh

Haniyeh

Haniyeh

1403/10/8

می‌خواهم بمیرم ولی دوست دارم دوکبوکی بخورم
        مزیت بزرگ این کتاب اینه که بعد از خوندنش به خودت می‌گی: "پس فقط من نیستم که چنین مشکلاتی دارم. بقیه آدمای دنیا هم این چیزا رو تجربه می‌کنن."
متاسفانه یه مشکل بزرگ هم داشت، توقع داشتم در آخر به یه جمع‌بندی مناسب برسم  اما با سردرگمی و پر از ابهام تمومش کردم.
بک سهی، نتیجه‌ی پنج سال روانکاوی خودش رو در قالب گفت‌وگوی دو نفره‌ای با روانشناسش نوشته و خیلی قسمت‌ها انگار خودم بودم که با دکتر صحبت می‌کردم. اما در آخر، چیزی دستم رو نگرفت و اتفاقا هرچی حس خوب از طول کتاب گرفته بودم رو هم کمرنگ کرد.
با این حال، خوندن این کتاب خالی از لطف نیست و پیشنهاد می‌شه.
چیزهای مختلفی می‌شه ازش به ذهن سپرد؛ اینکه دیگران رو قضاوت نکنیم، خودمون رو با ظاهر زندگی بقیه مقایسه نکنیم، توانایی‌ خودمون رو کوچک نشمریم، دیدمون رو نسبت به چیزها و افرادی که منفی می‌دونیم تغییر بدیم، عادت‌های بدمون رو محدود کنیم به زمان‌های خاص تا آسیبشون همیشگی نباشه و چیزهای مختلف دیگه.
به طور کلی از خوندنش لذت بردم و همچنین به دوستی هم هدیه دادم، امیدوارم برای اون دوست عزیز هم مفید واقع بشه.
      
499

42

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.