یادداشت ‌ سید امیرحسین هاشمی

        همشهری کین (1941) عصارهٔ تمام هالیوودِ پیش از خودشه. قشنگ انگار تاریخ سینما و مشخصا هالیوود رو برداشته و چگال کرده توی یه فیلم واحد.

صالح نجفی هم جزو نقطه ضعف‌های بنده است و سخت می‌تونم ضعف‌های متن‌‌هاش رو برای خودم بولد کنم و به نظرم جز مواردی اندک خیلی باهاش همدل و همراه هستم.

فکر کنم دوباره باید منکِ (2020) فینچر رو ببینم. فکر کنم تازه بفهمم چی به چیه. این بازبینیِ همشهری کین خیلی لازم بود. 

خیلی حرف هست ولی خب :)