یادداشت نگین بدیهی

        این کتاب رو ریحون بهم امانت داد و من در یک توفیق اجباری طی یک روز این کتاب رو تموم کردم و باید بگم دانش و تجربه‌ی درست و قابل قبولی در ادبیات روسیه ندارم اما تا اینجا چخوف هیچوقت من رو از خودش دور و دلسرد نکرده و همیشه داستان‌هاش رو با جون و دل خوندم.
کتاب ساده و سریع پیش رفت اما در انتها واقعا تاثیر عمیقی گذاشت.
در چندجا دکتر از خودش سوالی شبیه به این میپرسد: مگر میشود هرروز به مدت سال‌ها چنین چیزی رو تجربه کرد؟ یا میگوید که مگر میشود یک نفر روزها، هفته‌ها و بلکه سال‌ها به این شکل زندگی کند؟ 
برای من اوج داستان این نقطه بود. جایی که یک انسان پا در کفش انسان دیگری میگذارد و با کفش‌های آن شخص در جهان راه میرود.  در این نقطه به فلسفه‌ی مورد قبول چخوف پی می‌بریم و با قصد او از نوشتن این داستان آشنا می‌شیم.
این کتاب رو حتما پیشنهاد میکنم اگه به دنبال کتابی در یک نشست‌خوان و بسیار جالب هستید.