یادداشت مریم برزویی

خاطرات مرضیه حدیدچی (دباغ)
        روایت دقیق و کاملی از خانم دباغ نیست. یک وجه شخصیت رو صرفا پررنگ می کنه و بخش های مهمی مغفوله که نتیجه اش میشه این که زن های ما امروز ایشون رو در ردیف استثنا قرار بدن و قابلیت الگوگیری رو ازش سلب کنند. 
در حالی که آقا می فرماید ما زن مثل دباغ می‌خوایم.
نه این‌که خانم دباغ نتونه زن الگو باشه، روایت این نتونستن رو ایجاد کرده.
      
169

13

(0/1000)

نظرات

دقیقااا منم بعد خوندنش جایی همین رو نوشتم : استثنا

0

جدا اینطوری بوده؟ خب خودت این روایت کامل‌تر رو از کجا شنیدی؟
2

0

از مجموع مصاحبه هابی که ازشون خوندم با اعضای خانواده و افراد  دیگه و  گفت و گو با دخترشون و یک سری منابع دیگه.می دونی نکته اینجاست که مثلا محقق و نویسنده این کتاب هم ممکنه این منابع رو دیده باشه و ازین لایه ها آگاه باشه، ولی گاهی ما اونقد از یک جنبه ای از یک شخصیت به وجد میایم و اونو مخاطب پسند می دونیم که همون رو پررنگ می کنیم و به  روایت درمیاریم. غافل از این که اگر از سایز ابعاد شخصیت و منظومه ای از حرکت اون تو روایت غفلت کنیم، ممکنه مواجه مخاطب هم با اون سوژه هیجان زده و افراطی باشه. یا خیلی شیفته بشه یا طرد کنه یا نهایت بذاره سر  ویترین خونه اش بگه این واسه خوشگلی خونه خوبه ولی به درد استفاده تو زندگی نمی خوره حیفه 

1

خب الان خیلی کنجکاو شدم بدونم این حالت کامل‌تری که میگی چطور بوده 🥲
@ketabbaz 

0