یادداشت رضا هاشمی

        نویسنده در مجموعه طعم شیرین خدا در تلاش است تا با زبانی ساده معارف اصیل توحیدی را البته بدون پایین آوردن سطح محتوا به مخاطب منتقل کند. به گونه‌ای که در این راه نثر کتابی را هم کنار گذاشته و از نثر محاوره‌ای استفاده می‌کند؛ شاید از جهتی این کار قابل انتقاد باشد اما به هر حال نویسنده را در رسیدن به هدف خود یاری رسانده است. 

زدودن باورهای غلط و متاسفانه رایج، نقد آموزه‌های اشتباهی که حتی به کتب درسی راه یافته و ترسیم یک رابطه توحیدی صحیح، اهدافی است که در این مجموعه دنبال می‌شود. مطالعه این کتاب برای هر سنی می‌تواند مفید باشد ولی اگر به دنبال یک کتاب توحیدی برای معرفی به نوجوانان می‌گردید، انتخاب مناسبی است. 


برشی از کتاب:
[...چه مقدار از عمرمون رو صرف چیزی کردیم که به خاطرش به دنیا اومدیم؟ چند نفر بین ما هستن که اگه این سوال رو از خودشون بپرسن، پیش وجدانشون خجالت زده نمی‌شن؟ ماها بیشتر عادت کردیم عیب دیگران رو ببینیم و اونا رو زیر سوال ببریم، غافل از این که اگه کسی قبل از دیگران خودش رو زیر سوال نبره، هیچ وقت رشد نمی‌کنه.

به قدری از خدا دور شدیم که سوال خیلیامون اینه : چه کار کنیم که همیشه به یاد خدا باشیم؟ این سوال، سوال آدمیه که از حقیقت خودش فرسنگ ها فاصله گرفته. مگه می‌شه آدم بود و خدا رو فراموش کرد؟ کسی که از آدمیت دور نشده، اصلا معنای فراموش کردن خدا رو نمی‌فهمه که بخواد رمز همیشه به یاد خدا بودن رو به دست بیاره...]