یادداشت 𝙷𝚘𝚖𝚊 𝚃𝚊𝚟𝚘𝚞𝚜𝚒𝚊𝚗

        در این نمایشنامه، چند شخصیت تلخ و دوست‌نداشتنی توی یک اتاق بسته گیر افتادن جایی بدون آینه، بدون خواب، بدون خاموشی.
 هیچ‌چیز بیرونی اونها رو نمی‌سوزاند، اما در عوض تا ابد، با نگاه و حرف‌ها و قضاوت‌های همدیگر شکنجه می‌شن.
دوزخ واقعی، جهنم آتش و عذاب نیست؛ دوزخ یعنی بودن در کنار آدم‌هایی که حقیقت ما را بی‌رحمانه جلوی چشم‌مان می‌گذارن و فراری از آن نداریم.