یادداشت فاطمه عباسی 🇵🇸

        صوتی ایرانصدا 
اولین بار که این کتاب را به همراه سری کتاب های دیگر شهدای نیرو هوایی دیدم، اصلا برایم جذاب به نظر نیامد و اولویتم نبود تا اینکه صوتی‌اش را در ایرانصدا دیدم و یک چیزهایی هم جسته گریخته از این عزیز شنیدم  و سبک مدیریتی‌شان برایم جالب شد.
وقتی کتابی درباره‌ی زندگی شهیدان می‌خوانید، بعضی کتابها نقش آن شهید در خانواده را خوب تصویر کرده‌اند، برخی نقش در محیط کاری، برخی در محیط دانشگاهی، برخی در جایگاه مدیریتی و فرماندهی.
 این نقش دادن ممکن است بسته به اطلاعات موجود باشد (مثلا درباره‌ی برخی شهدای دفاع مقدس اطلاعات محدود است) یا طبق سلیقه‌ی خانواده یا نویسنده چند جلد کتاب شود.
این کتاب از دسته کتاب هایی بود که کنار زندگی خانوادگی شهید  مدیریت را می‌آموخت. مشابه کتاب خط مقدم درباره‌ی حسن طهرانی مقدم یا مژه های سوخته درباره‌ی یوسف کلاهدوز و البته فرماندهان دیگری که من نخوانده ام.
ویژگی‌های مدیر که در ایشان پررنگ بود تاکید بر ساده‌زیستی و رنج‌کشیدگی و خودکفایی بود و همین باعث می‌شد وجهه‌ی دیگری از عزیزان نیرو هوایی به چشم بیاید و ارادت ما را دوچندان کند.
خودکفایی های خودشان شیرین و بزرگ بود از جنس رویاها و دستاوردهای حسن طهرانی مقدم.مثلا ساخت سیمیلاتور داخلی (شبیه ساز پروازی که آن موقعی که ساختند ما چهارمین کشوری بودیم که آن را ساخته)، ساخت هواپیمای داخلی (که الان هم کار هست و جریان دارد) ، ساخت خودروی داخلی ( ۷۳ شهید شدند و خیلی به ثمر نرسید شاید اگر بودند امروز خودروی داخلی مایه غرور بود)، ساخت کلی قطعه‌ی ریز و درشت که دیگر نیازی به واردات آن نداشته باشیم...