یادداشت آزاد

        خوب بلاخره الکاتراز هم خوندم و باید بگم واقعا دوستش داشتم😁
داستان راجب پسری به اسم الکاتراز هست که داره داستان زندگی خودشو مینویسه و تعریف میکنه که چطور تو روز تولد ۱۳ سالگیش با یه هدیه تولد عجیب غریب زندگیش تغییر کرد
شخصیت خود الکاتراز خیلی جالبه چون دائما بهمون یاداوری میکنه که چرا "قهرمان نیست" و چرا " ادم خوبی نیست"
بابا بزرگ اسمدری هم خیلی دوست داشتنیه و بستیل هم اگه جرات داری دوست نداشته باشین(احتمالا با کیف سنگینش میزنه تو سرتون)
تفاوت تکنولوژی و زندگی توی "سرزمین های سکوت" در مقابل "قاره های آزاد" خیلی جالبن .... گرچه هنوز معتقدم اسانسور از پله پیشرفته‌تره(اخه چطور میشه پله بهتر باشه😬)
جلد اولو توی ۵ ساعت خوندم و الان تا بچه ها همخوانیشو پیش ببرن میتونم هی بهشون بگم 
You have no idea 🤪

پ.ن: سندرسون اینبار توی این کتاب تصمیم گرفته که مخاطب به شیوه‌ای جدید و قانونی زجر بده در حالی که برای این شکنجه شدن پول هم دادیم.... خودتون باید بخونید تا بفهمین چی میگم 🚶🏻‍♀️
پ.ن ۲: قسم میخورم که دقیقا توی یه روز شنبه سندرسون بکشم 😈😂