یادداشت مرجان رنجبر

اتفاقاً منم امروز صبح که خبر تجدید چاپ کتاب «تلفظ در شعر کهن فارسی» ر دیدم، آی حسرت خوردم... حسرت این‌که چه‌قدر کتابِ خوبه که نخونده‌م و احتمالاً حالاحالاها هم نمی‌تونم بخونم، به‌خاطر هزارویک کار مهم و نامهم دیگه‌ای که دارم! اما جانِ من (ایهامی بخوانیدش!) بیا غصه‌ش ر نخوریم.. (مثلاً اومده‌م هم‌دلی کنم و اینا ولی بلد نیستم که! عزیزجان، همین بهخوان غنیمتیه. کلی دوست کتاب‌خون و کتاب‌دوست داریم این‌جا. اصلاً من دوست تو، تو دوست من! همین‌.✨❣️)

از ازل تا به ابد، فرصتِ درویشان است...هنوز برای کتاب خواندن وقت بسیار دارید.

چندان حسرت نخورید که زندگی کردن مهم‌تر از کتاب خواندن، و «انسان» دیدن سودمندتر از صورتِ مکتوبِ اندیشه‌ی انسان‌هاست...

حسرت نداشتن دوستان کتاب خوان👌🏻

من کتاب میخونم با من دوست باشید😇