یادداشت امیرعباس شاهسواری

بله قطعا..جوابتان را به صورت استعاره ای دادم که می شود یک چیز را تجربه کرد و آن بهترین باشد برایتان، پس ممکن است....آن زمان تنها نمایشنامه‌ ای بود که خواندم ....در انتظار گودو را هم خواندم که بسیار از آن نفرت پیدا کردم....در کل نمایشنامه ها را دوست ندارم..چون سرشار از دیالوگ هستند در صورتی که دیالوگ تنها یک قسمت از قصه و داستان و رمان است، من به فضاپردازی و توصیف مکان و زمان و شخص و ...خیلی علاقه دارم که  نمایشنامه یا ندارد یا خیلی کم دارد، چون در نمایشنامه بار عظیم آن را پرفورمنس و اجرا به دوش می کشد و نمایشنامه مثل آب اناری  نجوشیده است که یک مرحله عظیم تا رب انار شدن را طی نکرده، اما در خواندن رمان و قصه و داستان شما تجربه پدیدارشناسانه با متن دارید به نحوی که آن متن خودش در ذهن و روح شما اجرا می شود