یادداشت محمدحسین صرفی پور

                حوالی سال ۹۶ نسخه عربی آن موسوم به «لیالی بیشاور» را از دوستم قرض گرفتم ، آن موقع ها هر پنجشنبه راهی تهران بودم ؛ جاده فقیرِ قم- تهران بهانه خوبی بود تا غرق کتاب شوم.
کتاب ، سیری داستانی دارد ، استدلال ها تا حدودی محکم اند ، نگارنده خود فردی صاحب فضل است و روح فضیلت او در کتابهایش جریان دارد - چیزی که درباره مرحوم آیت الله سید مرتضی نجومی یا شیخ بهایی اعلی الله مقامهما الشریف هم بسیار صادق است - کتاب نرم و روان همه چیز را پیش برده و مخاطب بعید است خسته شود.
این کتاب را به همه دوستداران کلام و عقاید شیعی که میخواهند این مسیر را شروع کنند توصیه میکنم.
        
(0/1000)

نظرات

طه

1401/09/21

به خاطر دارم این کتاب را پنج شش سال پیش مطالعه کردم.
آن موقع برایم بسیار جذاب بود، چند روزه تمام کتاب را مطالعه کردم.
الان دیگه این نزاع‌های کلامی بینا-مذهبی برایم جذابیتی ندارند متاسفانه یا خوشبختانه...

بعدها در جایی خواندم که گویا در اصل وقوع چنین مناظره‌ای اما و اگر است...
2
تعدد مذاهب ، زخم اند و مناظرات بینا مذهبی نمکی سوزان که برای ترمیم زخم لازم اند.
ممکن است در اصلش شک باشد ؛ چیزی شبیه «سیاحت غرب» اما مقصود تا حد زیادی محقق شده.
البته که امروز ضرورت نگاهی فراتر از این به باورها است.
سپاس از نظر شما 🌹 
طه

1401/09/21

بله، چنین است...
سلامت باشید