یادداشت سیده زینب موسوی

Sea of Tranquility
        از شروع کتاب خوشم اومد و با اینکه هیجان خاصی نداشت، نوع داستان‌گویی نویسنده به نظرم جالب بود و دلم می‌خواست ادامه بدم ببینم این خط‌های داستانی بی‌ربط رو چطور میخواد به هم وصل کنه....

ولی خب، آخرش خیلی ناامیدم کرد. رسما به هیچ کدوم از سوالهای ایجاد شده یه جواب درست و حسابی نداد و واقعا پایان‌بندی بی‌نمکی داشت، طوری که با خودم گفتم، همین؟! الان خب که چی؟!

دیگه چیزی در مورد تعداد مضحک شخصیت‌های هم‌جنس‌گرا نگم 😑 قشنگ از ۱۹۰۰ تا ۲۴۰۰ تو هر برههٔ زمانی حداقل با یه جفت شخصیت هم‌جنس‌گرا مواجه می‌شدی! طوری که جای اکثریت و اقلیت در دنیای این خانم نویسنده رسما عوض شده بود... یه دلیلی که من کمتر دلم میخواد سمت کتابای علمی-تخیلی جدید برم همینه...
احتمال میدم این موضوع تو معروف شدن و امتیاز بالای کتاب تو شبکه‌های کتابخوانی بی‌تأثیر نبوده باشه! چون والا ما که چیزی دیگه‌ای که بشه استقبال مخاطبین رو بهش ربط داد ندیدیم 😑😄
      
16

16

(0/1000)

نظرات

яσвεят

1403/3/23

احتمالش هست همین موضوع باعث شده باشه که جایزه بهترین علمی تخیلی سال رو ببره 
اما خب امیلی سنت جان مندل توی کتاب  ایستگاه ۱۱ خیلی خوب منسجم و با کمترین حاشیه قصه رو برده جلو ولی توی دریای آرامش یجورایی پراکنده نویسی کرده که مخاطب خوشش نمیاد 
حالا کتاب جدیدش هتل شیشه ای رو من هنوز نخوندم بگم اون چجوریه
1

0

والا من بعد این کتاب اینقدر ازش ناامید شدم که کلا بقیه کتابهاش رو هم تو ذهنم خط زدم 😅 

1